Dzisiaj świętują
Imię pochodzenia łacińskiego z nomen gentilicium Caecilii, które z kolei związane jest z nazwą miejscową Caeculo, skąd ten ród się wywodził. Jako appellativum przymiotnik caecus, -a, -um znaczy 'ślepy, ciemny, wątpliwy'. Imię Cecylia w polskich dokumentach poświadczone jest w r. 1265. W 1605 r. ks....
Zobacz więcejJest to imię łacińskie (Marcus i dla kobiet Marca), jedno z niewielu imion właściwych (praenomen) znanych w Rzymie od czasów archaicznych. Nosił to imię wybitny pisarz oraz mówca, Marcus Tullius Cicero. Imię Marcus pochodzi od imienia boga wojny, Marsa (Mart-icos). W krajach chrześcijańskich dobrze znane...
Zobacz więcejJest to imię łacińskie, z pochodzenia nomen gentilicium (gens Maria). Z historii starożytnej znamy Gajusza Mariusza (Caius Marius 156-86 przed Chr.), polityka i wodza rzymskiego. W Polsce imię poświadczone wyjątkowo w 1221 r. W nowszych czasach (XX w.) stwierdzamy jego pewne rozpowszechnienie. Odpowiedniki...
Zobacz więcejImię pochodzenia łacińskiego: Maurus, genetycznie cognomen etniczne, oznaczające człowieka z północno-zachodniej Afryki (dziś Maroko i Algieria). Nazwa ludu Maurów wywodzi się z języka punickiego, w którym słowo mauharim oznacza 'zachód'. Według Fenicjan Maurowie mieszkali na zachodzie od nich. W Polsce...
Zobacz więcejImię greckie: Stéphanos, pochodzące od rzeczownika stéphanos 'wieniec, korona'. W Polsce znane w postaciach: Szczepan (od X w.) oraz Stefan. Formy te z czasem stały się dwoma niezależnymi imionami. Forma Stefan występowała w sferach wyższych, zaś Szczepan u ludu. Formami spieszczonymi są: Stefek, Stefcio,...
Zobacz więcejJest to imię żeńskie, występujące obok męskiego Wszemił, poświadczonego w r. 1204. Zawiera w członie pierwszym ten sam element, co i imiona Wszemir, Wszerad. Drugi człon stanowi temat przymiotnikowy -mił. Końcowe -a jest wyznacznikiem rodzaju. Forma żeńska Wszemiła poświadczona jest w r. 1410. W kalendarzu...
Zobacz więcej