Z Jezusem odkryjesz siebie Mt 9, 35 - 10

Jezus obchodził wszystkie miasta i wioski. Nauczał w tamtejszych synagogach, głosił Ewangelię królestwa i leczył wszystkie choroby i wszystkie słabości. A widząc tłumy ludzi, litował się nad nimi, bo byli znękani i porzuceni, jak owce nie mające pasterza.

Wtedy rzekł do swych uczniów: "Żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało. Proście więc Pana żniwa, żeby wyprawił robotników na swoje żniwo".

Wtedy przywołał do siebie dwunastu swoich uczniów i udzielił im władzy nad duchami nieczystymi, aby je wypędzali i leczyli wszelkie choroby i wszelkie słabości.

Tych to Dwunastu wysłał Jezus, dając im następujące wskazania: "Idźcie do owiec, które poginęły z domu Izraela. Idźcie i głoście: Bliskie już jest królestwo niebieskie. Uzdrawiajcie chorych, wskrzeszajcie umarłych, oczyszczajcie trędowatych, wypędzajcie złe duchy. Darmo otrzymaliście, darmo dawajcie".

Rozważanie do Ewangelii:

Jezus przywołał do siebie dwunastu swoich uczniów i udzielił im władzy (umiejętności), które sam posiada, aby robili to samo, co On. Jesteśmy powołani i uzdolnieni do robienia tego samego, co Jezus. Tylko my rzadko w to wierzymy. „Nie można zrozumieć człowieka bez Chrystusa” – mawiał Jan Paweł II. Bez Chrystusa człowiek nie zrozumie kim jest i czym jest obdarowany. Dlatego warto przyjaźnić się z Nim, warto Mu zaufać. Poprzez kontakt z Jezusem człowiek staje się „kimś”. Nie czuje
się lepszy od innych, ale odkrywa swoją prawdziwą tożsamość, czyli wielkość.

* Mt 9, 35 - 10, 1. 5. 6-8