Litania kobiet za Kościόł

Tak brzmi "Litania kobiet za Kościόł", napisana przez Joan Chittister, chrześcijańską feministkę pozwalającą sobie na szczere mόwienie o tym, jak jest traktowana kobieta w Kościele.

Drogi Boże,

Stwόrco kobiety na swoje podobieństwo, zrodzony z kobiety w świecie w połowie złożonym z kobiet, niesiony przez kobiety misjonarki do wszystkich

zakątkόw ziemi, o ktόrym kobiety uczą dzieci całego świata, daj kobietom naszych czasόw: siłę do zachowania, odwagę głośnego wypowiadania wiary

w Ciebie niezależnie od wszystkich systemόw i instytucji.

Niech Twoje Oblicze na ziemi widziane będzie w całym pięknie, niech kobiety i mężczyźni staną się w pełni sobą, niech Kościόł podda się Twojej woli we wszystkim i na każdy sposόb.

Wzywamy święte kobiety, ktόre żyły przed nami, rzeczniczki Twojego słowa w Starym i Nowym Testamencie, by wstawiły się za nami, aby dana nam była łaska stania się jak one na cześć i chwałę Bożą:

Święta Estero, ktόra wystąpiłaś przeciw wrogim siłom, aby wyzwolić lud,

mόdl się za nami

Święta Judyto, ktόra zniweczyłaś plany mężczyzn i wybawiłaś wspόlnotę,

Święta Deboro, świecka kobieto będąca sędzią, ktόra prowadziłaś lud Boży,

Święta Elżbieto z Judei, ktόra rozpoznałaś wartość innej kobiety,

Święta Mario Magdaleno, uczennico Jezusa, pierwsza Chrystusowa ewangelizatorko,

Święta Scholastyko, ktόra nauczyłaś brata Benedykta przedkładać ducha nad system,

Święta Hildegardo, ktόrej za dobry czyn nałożono interdykt,

Święta Joanno, ktόra nie miałaś Prawa nad Prawo Boże,

Święta Klaro z Asyżu, ktόra dałaś do zrozumienia papieżowi, że kobieta jest rόwna mężczyźnie,

Święta Juliano z Norwich, ktόra głosiłaś wszystkim macierzyństwo Boga,

Święta Tereso z Lisieux, ktόra czułaś w sobie powołanie kapłańskie,

Święta Katarzyno ze Sieny, ktόrej słuchał papież,

Święta Tereso z Avili, ktόra wniosłaś talenty kobiece do reformy Kościoła, Święta Edyto Stein, ktόra przyniosłaś nieustraszoność wiary,

Święta Elżbieto Seton, ktόra przekroczyłaś barierę między posługą świecką i zakonną poprzez połączenie macierzyństwa z życiem w zakonnej wspόlnocie,

Święta Dorothy Day, ktόra przywiodłaś Kościόł do nowego pojmowania sprawiedliwości,

Maryjo, Matko Jezusa, która usłyszałaś wezwanie Boże i na nie odpowiedziałaś,

Maryjo, Matko Jezusa, która pokrzepiłaś się siłą innej niewiasty, Elżbiety,

Maryjo, Matko Jezusa, która miałaś ciężkie życie, nosząc Chrystusa,

Maryjo, Matko Jezusa, która działałaś w Kanie,

Maryjo, Matko Jezusa, ktόra wypełniłaś się Duchem w dniu Zesłania,

Maryjo, Matko Jezusa, która dzięki Duchowi Bożemu utworzyłaś ciało i krew Chrystusa, 

módl się za nami.

Tak brzmi "Litania kobiet za Kościόł", napisana przez Joan Chittister, benedyktynkę z klasztoru w Erie w Pensylwanii. Siostra Chittister jest chrześcijańską feministką pozwalającą sobie na mόwienie o tym, że kobieta od najdawniejszych lat w Kościele działała i działa, choć pole tej aktywności było i jest ograniczane. Siostrze Joan, i nie jej jednej, nie podoba się, że nawet święte kobiety jeszcze do dziś traktuje się w sposόb przesłodzony, a zatem nieprawdziwy. W przytoczonej litanii gramatyczną formę bierną autorka konsekwentnie zastępuje przez czynną. Właśnie przełamanie postawy biernej stoi u podstaw świętości.

Gerda Lerner zwraca uwagę na brak kontynuacji w wysiłkach kobiet w dziele przełamywania najdotkliwszych stereotypόw patriarchalnego myślenia o niższości kobiet. Ciągle niejako musiały rozpoczynać od nowa, "pozostając w dialogu z wybitnymi mężczyznami żyjącymi wcześniej, a nie w dialogu z kobietami"50. W przypadku świętych kobiet, jak starałam się pokazać w książce Niepokorne święte istnieje znamienna kontynuacja zwana "świętych obcowaniem". Święte żyją świętymi, by sparafrazować sformułowanie bł. Jana

Pawła II.

Rozważając świętość Teresy z Lisieux, Jean Guitton dochodzi do wniosku, "że święta dusza uwolniona jest zarazem od cech męskich i kobiecych, po to by z męskości zachować jedynie siłę, a z kobiecości - moc miłości. Rzecz jasna, oczyszczenie męskie i oczyszczenie kobiece nie są procesami łatwymi

do urzeczywistnienia (być może to ostatnie wymaga jeszcze większego trudu). Wszak chodzi o to, aby w monadzie męskiej nie zniszczyć cnoty właściwej mężczyźnie, to jest zdecydowania i odwagi, a w monadzie kobiecej - boskiego źródła czułości i oddania.

Podobne stwierdzenie niekoniecznie podobałoby się chrześcijańskim feministkom. Pewnie zgodziłyby się jednak na spostrzeżenie Edyty Stein: "Wierny naśladowca Pana będzie się z Jego pomocą coraz bardziej wyzwalał z ograniczeń własnej natury i ją przekraczał. Dlatego u świętych mężczyzn spostrzegamy kobiecą delikatność i dobroć oraz prawdziwie macierzyńską troskę o powierzone im dusze. Natomiast święte kobiety odznaczają się męską śmiałością, sprawnością i zdecydowaniem".