Oświadczenie o. Franza Jalicsa SJ*
W Buenos Aires mieszkałem od roku 1957. W 1974, poruszony głębokim pragnieniem życia Ewangelią i zwrócenia uwagi na przerażające ubóstwo, za pozwoleniem arcybiskupa Aramburu i ówczesnego prowincjała, o. Jorge Mario Bergoglio, razem z zakonnym współbratem przeprowadziliśmy się do pewnej "Faveli", ubogiej dzielnicy miasta. Stamtąd kontynuowaliśmy naszą pracę jako wykładowcy na uniwersytecie.
W ówczesnej, podobnej do wojny domowej sytuacji, w przeciągu jednego do dwóch lat, zostało zamordowanych przez wojskową juntę około 30 tysięcy ludzi, lewicowych guerillas a także niewinnych cywilów. Podczas naszego pobytu w slumsach nie mieliśmy kontaktu ani z juntą ani guerilla. Jednak z powodu ówczesnego braku informacji a także celowo rozpowszechnianych błędnych informacji nasza sytuacja była także wewnątrz Kościoła niezrozumiana. W tym czasie straciliśmy kontakt z jednym z naszych świeckich współpracowników, ponieważ ta osoba przyłączyła się do guerilla. Dziewięć miesięcy później został on schwytany przez żołnierzy junty.
DEON.PL POLECA
.webp)
W wyniku przesłuchania żołnierze dowiedzieli się, że był z nami związany. Przyjęli, że także my jesteśmy powiązani z guerilla i zostaliśmy uwięzieni. Po pięciu dniach przesłuchań, oficer, który je prowadził, oświadczył: "Ojcowie, nie jesteście winni. Zatroszczę się o to, abyście mogli powrócić do slumsów." Jednakże potem, z niewyjaśnionych dla nas powodów, przez pięć miesięcy byliśmy trzymani w więzieniu z zasłoniętymi oczami i związanymi rękami. Nie potrafię wypowiedzieć się co do roli o. Bergoglio w tych zajściach.
Po naszym uwolnieniu opuściłem Argentynę. Dopiero kilka lat później mieliśmy możliwość spotkać się z o. Bergoglio, który w międzyczasie został mianowany arcybiskupem Buenos Aires, aby omówić te zdarzenia. Następnie wspólnie odprawiliśmy mszę świętą i uroczyście uściskaliśmy się. Osobiście czuję się pojednany z tymi wydarzeniami i uważam je z mojej strony za zamkniętą kwestię.
Życzę papieżowi Franciszkowi hojnego Bożego błogosławieństwa w jego posłudze.
O. Franz Jalics SJ
15.03.2013
tłumaczenie z języka niemieckiego o. Jacek Poznański SJ
* 20 marca o. Jalics wydał jeszcze jedno oświadczenie. Aby nie tworzyć dwóch odrębnych tekstów, redakcja Deon.pl postanowiła zamieścić je obydwa w jednym artykule.
_________________
"Nie byliśmy zadenuncjowani przez o. Bergoglio". Oświadczenie o. Franza Jalicsa z 20 marca 2013:
Po moim pierwszym oświadczeniu z 15 marca otrzymałem wiele pytań i w związku z tym chcę coś jeszcze uzupełnić. Czuję się do tego zobowiązany, ponieważ niektóre komentarze zawierały przeciwieństwo tego, co ja sam chciałem powiedzieć.
Fakty są takie, że ja i Orlando Yorio nie zostaliśmy zadenuncjowani przez o. Bergoglio. Jak podkreślałem we wcześniejszym oświadczeniu, aresztowano nas z powodu pewnej katechetki, która najpierw z nami współpracowała, a potem przystąpiła do guerilla (z uwagi na błąd w tłumaczeniu mojego wcześniejszego oświadczenia, ta katechetka określana była tam jako mężczyzna). Nie widzieliśmy jej około dziewięciu miesięcy. Dwa czy trzy dni po jej aresztowaniu, uwięziono także nas. Oficer, który mnie przesłuchiwał, poprosił o moje dokumenty. Gdy zobaczył, że urodziłem się w Budapeszcie, uznał, że jestem rosyjskim szpiegiem.
W argentyńskiej prowincji jezuitów i w kręgach kościelnych już przed laty rozpowszechniano fałszywą informację, że zamieszkaliśmy w dzielnicy nędzy, ponieważ sami należeliśmy do guerilla. Ale nie było to prawdą. Podejrzewam, że te fałszywe informacje były powodem, dla którego nie zostaliśmy od razu zwolnieni.
W przeszłości skłaniałem się do opinii, że nas zadenuncjowano. W końcu lat 90., po licznych rozmowach, doszedłem do przekonania, że to podejrzenie nie było uzasadnione. Fałszem jest zatem utrzymywanie, jakoby nasze uwięzienie dokonało się z inicjatywy o. Bergoglio.
Franz Jalics SJ, 20 marca 2013 roku
(O. Franz Jalics jest jednym z dwóch jezuitów, którzy zostali uwięzieni przez juntę, w czasach kiedy prowincjałem jezuitów w Argentynie był obecny Papież.)
Skomentuj artykuł