Śpiewanie wielkopostne: zagrzebane piękno

Śpiewanie wielkopostne: zagrzebane piękno

Polskie pieśni pasyjne cechuje bojaźń boża, realistyczna do bólu antropologia, poczucie współodpowiedzialności za mękę Boga i zmaterializowane, muzyczne piękno - mówi Adam Strug, który będzie prowadził 16 lutego w Krakowie warsztaty nauki tradycyjnych pieśni wielkopostnych.

Dawid Gospodarek: Skąd Twoje zainteresowanie tradycyjną muzyką i pieśnią religijną? 

Adam Strug: Z rodzinnego domu i sąsiedztwa, we wczesnych latach 70-tych w łomżyńskiem jeszcze śpiewano.
 
Czy zauważyłeś może w ostatnim czasie większe zainteresowanie - czy to chorałem gregoriańskim czy pieśniami wypełniającymi kościoły jeszcze 50 lat temu?

Owszem - głównie w ośrodkach akademickich, w polskim interiorze śpiew zamiera.
 
Co atrakcyjnego dla swojej duchowości i wrażliwości współczesny katolik może znaleźć w tradycyjnych pieśniach?

Atrakcji proszę się nie spodziewać, lecz ortodoksji katolickiej i zgrzebnego piękna. Współczesnym katolikom posłużyć mogą jako papierek lakmusowy ich katolicyzmu. 

Niedługo zacznie się Wielki Post i w kościołach wybrzmią pieśni związane z tym okresem liturgicznym. Wydaje się, że nie ma zbyt wielu nowych kompozycji poświęconych męce Pana Jezusa. Jak myślisz, dlaczego?

Reforma posoborowa często skutkuje - w teologii i kaznodziejstwie - zaniechaniem wątków kenozy, a w muzyce kościelnej infantylizacją kościelnej pieśni. W tych warunkach powstają albo pseudo monumentalne utwory polifoniczne (m.in. tzw. ryt neodominikański), albo piosenki naśladujące czarnoskórych protestantów z Ameryki.
 
Co cechuje tradycyjne pieśni wielkopostne? 

Trudno w kilku słowach na to pytanie odpowiedzieć. Polskie pieśni pasyjne cechuje bojaźń boża, realistyczna do bólu antropologia, poczucie współodpowiedzialności za mękę Boga i zmaterializowane, muzyczne piękno.

Jaka jest Twoja ulubiona pieśń wielkopostna?
Kurpiowski wariant pieśni o incypicie "Jezu z miłości na krzyżu rozpięty". Jest to pełen bólu kwiat pobożności i muzykalności ludu, który kocham za wielkoduszną pobożność i za unikalną w muzykalność.
16 lutego w Krakowie będziesz prowadził warsztaty poświęcone tradycyjnemu, wielkopostnemu śpiewaniu. Możesz coś o nich opowiedzieć? Jaką przewidujesz formę, co ludzie z nich wyniosą?

Forma nieinwazyjna: prowadzący podaje motyw muzyczny, a uczestnicy włączają się spontanicznie do śpiewu. Ufam, że uczestnicy doświadczą tego czego doświadczali nasi święci, których pobożność nabożnymi pieśniami się karmiła. Poza tym, że zasmakują w polskim śpiewie in crudo, czyli bez stylizacji.
*
16 lutego Fundacja św. Grzegorza Wielkiego organizuje w Krakowie warsztaty nauki tradycyjnych pieśni wielkopostnych, prowadzone przez Adama Struga. Więcej informacji oraz formularz zgłoszeniowy znajdziesz tutaj.

DEON.PL POLECA


Tworzymy DEON.pl dla Ciebie
Tu możesz nas wesprzeć.

Skomentuj artykuł

Śpiewanie wielkopostne: zagrzebane piękno
Wystąpił problem podczas pobierania komentarzy.
Nikt jeszcze nie skomentował tego wpisu.