#katechizm kościoła katolickiego

Temat Świętej Rodziny pojawia się w okresie Bożego Narodzenia w sposób bardzo naturalny nie tylko za sprawą obchodzonego dziś w liturgii święta. Dziecko, choć jest oczekiwanym Mesjaszem, nie było od razu samodzielne. I choć Jego przyjściu na świat towarzyszyły pewne znaki (pewnie dużo mniej widowiskowe niż niekiedy sami to przedstawiamy lub sobie wyobrażamy, bo przecież cały świat nie padł od razu u Jego stóp), to samo potrzebuje jeszcze czasu, by czynić znaki wśród ludu, obwieszczając w ten sposób bliskość Królestwa. Dziecię Jezus potrzebuje rodziny jako środowiska, w którym będzie „rosło i nabierało mocy, napełniając się mądrością (…)” (Łk 2,40).

- Powiem ci, stary, że ludzie, zamiast chodzić na studia, powinni nagrywać podcasty! - tak zaczyna się pierwszy odcinek podcastu o Katechizmie Kościoła Katolickiego, który nagrywają dwaj księża z diecezji bielsko-żywieckiej.

W Rzymie odbywa się prezentacja nowej edycji Katechizmu Kościoła Katolickiego, zawierająca komentarze 23 kardynałów na temat różnych aspektów nauczania Kościoła. - Dzisiejszy katolicyzm można zobaczyć w praktyce, ale potrzebna jest bogata wiedza na temat doktryny Kościoła, aby móc ją wcielić w życie - uważa kard. Francesco Monterisi, emerytowany archiprezbiter bazyliki św. Pawła za Murami, jeden z autorów komentarzy.

Uderzający w perspektywie dzisiejszej dyskusji o miejscu osób LGBT w Kościele jest fakt, że… sam Kościół w ogóle nie posługuje się tym terminem.

To takie łatwe - przyłapać kogoś na tym, że to, co powiedział, niekoniecznie jest tak samo ujęte jak w Katechizmie. Zamiast skupiać się na tym, co dobre, zamiast próbować ocalić drugiego, czepiamy się szczegółów - pisze Przemek Wysogląd SJ.

"To już nie jest zabawne" pisze redaktor naczelny "Przewodnika Katolickiego".

Ta zmiana jest rewolucyjna. Mało kto się spodziewał, że dojdzie do niej tak szybko.

"Mamy tu do czynienia z pewnym rozwojem w nauczaniu Kościoła"

Franciszek zaapelował o ważną zmianę w Katechizmie. Stwierdził, że zmiany doktryny katolickiej są możliwe, szczególnie w obliczu "rosnącej samoświadomości ludu chrześcijańskiego". "Doktryny nie można łączyć ze sztywnym i niezmiennym odczytywaniem" - dodał.

Chrześcijanie wyznając wiarę w ostateczne zwycięstwo Chrystusa i odnowienie wszystkiego w Dniu Ostatecznym błagają Boga Ojca, by pomógł im korzystać właściwie z łaski zbawienia dostępnej wszystkim ludziom przez udział w życiu sakramentalnym Kościoła.

Wolność, jaką Bóg obdarował człowieka w dziele stworzenia, może być wykorzystywana przeciw Bogu i dobru człowieka. Dla właściwego rozeznania moralnego, a także odważnego odrzucania zła i wyboru dobra potrzebujemy Bożej pomocy.

Postawa przebaczenia może się wydać słabością człowieka. W rzeczywistości wymaga ona ogromnej siły duchowej i odwagi moralnej, jako że niesie z sobą pozorne poczucie straty. W rzeczywistości przynosi realny zysk w postaci gojenia ran ludzkiego serca i odnawiania zakłóconych bądź nawet zniszczonych więzi łączących ludzi.

Jeśli przyjmiemy, że ludzkie potrzeby są bardzo zróżnicowane, to chleb oznacza nie tylko pokarm zaspokajający głód fizyczny, ale też głód duchowy. Głód ten człowiek najczęściej wyraża zadając pytania o ostateczny sens swego życia, o swoje przeznaczenie itd. Jest to głód duchowy - głód słowa Bożego, Jego tchnienia i Ciała Chrystusa. Głód ten Bóg zaspokaja wyjaśniając za pośrednictwem Kościoła słowo Boże oraz udzielając przez Chrystusa zbawiającego w sakramentach Kościoła życia Bożego.

Znane są dość powszechnie sytuacje, które zdają się zaprzeczać temu, co powtarzamy w niedzielnym wyznaniu wiary: wierzę … w święty Kościół. W jaki sposób godzić niedzielne wyznanie wiary z codziennymi doświadczeniami zła i grzeszności doświadczanych w Kościele.

Przyjście na ziemię Jezusa Chrystusa jest wyrazem działania Boga, które przynosi ludzkości wolność i pełnię życia.

W ogłoszonym i zapoczątkowanym na ziemi królestwie Bożym działa żywy Bóg. Zrozumienie wielkości przyniesionego ludzkości przez Jezusa daru jest przedmiotem prośby o "nastanie" królestwa Bożego.

Druga część Modlitwy Pańskiej wyraża "siedmiokrotne" wyznanie wiary w wielkie dzieła Boże. Wierzący prosząc Boga o dary potrzebne do codziennego życia jednocześnie dziękują i wielbią Go za to, czym wciąż ludzi obdarowuje.

Jezus Chrystus nadał związkowi mężczyzny i kobiety wymiar zbawczy. Dla wypełnienia powołania małżeńskiego Chrystus przez swoje dzieło odkupienia udziela małżonkom w sakramencie małżeństwa siły i łaski do rozwijania łączącej ich miłości oraz dzielenia się nią z innymi. Sakrament ten jest też odbiciem miłości Chrystusa do Kościoła.

Zwracanie się do Boga "naszego" Ojca jest wspólnym dobrem wszystkich ochrzczonych. Chrześcijanie trwający w jedności wiary w Chrystusa oraz dzięki przyjętemu sakramentowi chrztu mają prawo uczestniczenia w modlitwie Jezusa o jedność Jego uczniów.

Tajemnicę Boga jako Ojca objawił ludziom Syn Boży, który stał się człowiekiem. Dzięki Synowi i Duchowi Świętemu przez chrzest uczestniczymy w osobowej relacji Syna Bożego z Ojcem, stajemy się przybranymi dziećmi Boga i uczestnikami Jego życia.

{{ article.description }}