Imiona świętych

Imię męskie pochodzenia późnogreckiego. Grecki Anatólios to z formalnego punktu widzenia użyty w charakterze nazwy osobowej przymiotnik anatólios 'wschodni', od rzeczownika anatol-, 'wschód słońca, strona świata, gdzie słońce wschodzi, wschód'. U Greków pod pojęciem geograficznym Anatolé rozumiano Azję...

To imię wywodzi się z Egiptu, od tamtejszych Greków. Nie wiadomo, czy jest to przekład grecki jakiegoś imienia egipskiego, czy już przez Greków utworzone. W części pierwszej mamy tu imię bogini Izydy (Isis), w drugiej zaś temat ten sam, co w wyrazie d-ron 'dar', jak np. w imieniu Theo-doros, czyli Izydor...

Jedno z bardziej popularnych imion w Polsce; zapewne wywodzi się od łacińskiej formy imienia HIACYNT (Hyacynthus). Z formy łacińskiej przejęto sylabę iac (nagłosowe h- traktowano jako przydech - por. arbuz: harbuz, armata: harmata) i do tej sylaby dodano występujący w imiennictwie polskim spieszczający...

Jako imię własne pojawia się już u starożytnych Greków. Greckie Lé-n było pierwotnie zdrobnieniem imion dwuczłonowych typu Le--chár-s lub też Auto-lé-n, Panta-lé-n. W imionach tych zmieszały się dwa wcześniejsze typy, z wyrazem laós (lé-s) 'lud' oraz lé-n (gen. leontos) 'lew'. Samo skrócenie Lé-n rozumieli...

Jest to imię dwuczłonowe pochodzenia słowiańskiego, złożone z elementów: miło- 'miły' oraz -sław. Imię poświadczone już w XII w. (1155 r.). Podobnie jak inne imiona z pierwszym członem miło-, mogło występować w formach skróconych: Miłosz, Miłoch, Miłoń. Od imienia tego pochodzi też żeńskie imię Miłosława,...

Imię to wywodzi się z języka aramejskiego od słowa toma 'bliźniak' (por. gr. didymos). W piśmiennictwie greckim występują formy: Th-mas lub Didymos. Z greki imię dostało się do łaciny, a stąd do innych języków. W Polsce imię występuje od czasów średniowiecznych. Formy spieszczone to: Tomaszek, Tomek,...