Imiona świętych

Imię pochodzące z języka łacińskiego od słów bonum 'dobro' i fatum - 'wróżba, los'. Było to imię wróżebne i oznaczano nim człowieka 'dobrej wróżby, dobrego losu'. W dawnych tekstach łacińskich występuje to imię w formie Bonifatius (po grecku zapisywane jako Bonifátios). Dopiero w późniejszym piśmiennictwie...

staropolskie imię, złożone z członów Dobro- ("dobry") i -mir ("pokój, spokój, dobro"). Mogło ono oznaczać "obyś był dobry jako twórca/obrońca pokoju". Imię to jest notowane od 1265 roku. Występuje także w języku czeskim, serbskim, chorwackim i bułgarskim. Dobromir obchodzi imieniny 4 stycznia i 30 marca.Nie...

Forma oboczna imienia NIKANDER. Odpowiedniki obcojęz.: łac. Nicanor. W literaturze hagiograficznej pojawia się zaledwie dwóch świętych tego imienia. Jeden z nich należy do Męczenników Damasceńskich, o których w aneksie. Drugim jest Nikanor, diakon. Znamy go wyłącznie z Dziejów Apostolskich (6, 5-6)....

Imię to bywa w Polsce używane do dziś. Formy spieszczone to Walerka, Walercia. Odpowiedniki obcojęz.: łac. Valeria, fr. Valérie, Vali-re, Valli-re, wł. Valeria. Święte, które nosiły to imię, nie są liczne. W wykazach spotykamy zaledwie cztery postacie. O jednej powiemy pod hasłem Witalis i Ursycyn,...

Imię pochodzenia łacińskiego, genetycznie cognomen utworzone sufiksem -anus od nomen gentilicium Valerius (zob. WALERY). W starożytnym Rzymie nosił je m.in. cesarz Publiusz Licyniusz Valerianus (+ 263). W źródłach polskich poświadczone jest w formie Waleryjan od w. XIII. W wiekach XVI-XVIII było dość...

Jest to imię germańskie, które w pierwszym członie zawiera element walt- (waltan 'rządzić, panować'), a w drugim -har (hari) 'wojsko'. Germańskie Walthari to typowe imię wojownika germańskiego. W Polsce imię występuje rzadko. Znamy je z legendy spopularyzowanej przez Żeromskiego: O Walgierzu Udałym...