Imiona świętych

Imię pochodzenia germańskiego, którego pierwotna forma Landowin, później Landwin jest złożona z elementów: Lando- 'kraj, region' i -win / -uin 'przyjaciel'. Odpowiedniki obcojęz.: łac. Landuinus, Lanuinus, fr. Lanuin, Landouin, niem. Landwin, Landewin. Lanuin, kartuz. Pochodził z Normandii, ale studia...

Imię pochodzenia łacińskiego, genetycznie cognomen, w którego funkcji został użyty przymiotnik pospolity largus 'hojny, szczery, szczodry, obfity'. Odpowiedniki obcojęz.: łac., ang., niem. Largus.

Jest to imię żeńskie pochodzenia greckiego. Wywodzi się od nazwy antycznego miasta Larissa (w świecie starożytnym istniało 8 miast o tej nazwie). Forma Lara stanowi zdrobnienie od Larysy Nosiła je wczesna święta kościoła wschodniego i dzięki niej imię to za pośrednictwem prawosławia dotarło do języków...

Imię pochodzenia łacińskiego, wywodzące się ze starego cognomen Latuinus, utworzonego od pierwotnego cognomen Latus 'szeroki, rozległy'. Możliwe jednak, że jest to imię germańskie, złożone z członów: Land- / Lant- 'kraj, region' i -win / -uin 'przyjaciel'. Wtedy można by je uważać za oboczną formę...

Jest to imię pochodzenia łacińskiego, genetycznie cognomen, w którego funkcji użyty został przymiotnik lautus 'czysty, przyzwoity, doskonały, dostojny'. Odpowiedniki obcojęz.: łac. Lautus, Laudus, Laudo, Lauto, fr. Lô, Laud. Laudo, biskup Coutances. Na stolicy tej zasiadał w pierwszej połowie VI stulecia....

Imię pochodzenia germańskiego, złożone z elementów: Laud- / Laut- (swn. hl-t) 'sławny, głośny' i -mar 'sławny, szlachetny, znakomity'. Odpowiedniki obcojęz.: łac. Laudomarus, Laudemarus, fr. Laumer, niem. Laudomar, Laudemer, Laumer. Laudomar, opat z Corbion. Wedle Vita, sporządzonej w IX w., urodził...

Imię żeńskie pochodzenia łacińskiego; oznaczało pierwotnie kobietę pochodzącą z Laurentum koło Rzymu. Popularnie wiązane jest z łac. laurus 'warzyn' w znaczeniu 'uwieńczona wawrzynem'. Od czasów Renesansu uważane za imię poetyczne, jako że Petrarka poświęcił swojej ukochanej Laurze specjalny cykl sonetów....

To imię pochodzenia łacińskiego, żeński odpowiednik cognomen Laurentinus (zob. LAURENTYN). W Polsce używane bywa obecnie jako imię zakonne. Odpowiedniki obcojęz.: łac. Laurentia, niem., wł. Lorenza.