Imiona świętych

Jest to portugalska forma imienia germańskiego Mathilda (zob. MATYLDA). Odpowiedniki obcojęz.: łac. Mafalda, Metilda, Matilda, Mechtilda, port. Mafalda. Mafalda. Urodziła się w r. 1184 jako córka Sancheza I, króla Portugalii. W r. 1215 wydano ją za mąż za Henryka I, króla Kastylii, ale już w roku następnym...

Jest to imię pochodzące od przydomka Marii z Magdali. Nazwa miejscowa Magdala jest pochodzenia aramejskiego. Odpowiada hebrajskiej nazwie Migdal 'wieża ryb' (dziś el-Medżdel odległe o 5 km od Tyberiady).W Polsce imię znane od czasów średnio­wiecznych w formach: Magdalena (1264), Magdalana (1391), Magdalina...

Jest to imię pochodzące od przydomka Marii z Magdali. Nazwa miejscowa Magdala jest pochodzenia aramejskiego. Odpowiada hebrajskiej nazwie Migdal 'wieża ryb' (dziś el-Medżdel odległe o 5 km od Tyberiady). W Polsce imię znane od czasów średniowiecznych w formach: Magdalena (1264), Magdalana (1391), Magdalina...

Imię pochodzenia germańskiego, złożone z członów: Magin- / Megin- 'siła, moc, pragnienie, ochota' i -werk 'praca, zajęcie, dzieło, narzędzie'. Występuje w obocznych formach Mainwerc, Meinwerk. Odpowiedniki obcojęz.: łac. Maginvercus, Mainverc, ang., niem. Mainverc, Meinverk, Maginvercus. Maginwerk,...

Jest to najprawdopodobniej zlatynizowana forma imienia bretońskiego lub hybrydalne imię celtycko-łacińskie o znaczeniu 'syn chwały'. Odpowiedniki obcojęz.: łac. Maglorius, ang. Maglorius, Maglory, fr. Magloire, wł. Maglorio. Magloriusz z Dol. Żywot, który sporządzono w IX lub w X w., utkany jest z...

Imię pochodzenia łacińskiego, genetycznie cognomen żeńskie utworzone na podstawie wyrazu pospolitego magnas, -atis 'wyniosłość, dostojność, wielkość' na wzór starych gentiliciów i cognominów z sufiksem -ius. Odpowiedniki obcojęz.: łac. Magnantia, Magnancia, fr. Magnance, wł. Magnanzia. Magnancja i...

Imię pochodzenia germańskiego, złożone z członów: Magan- / Magen- / Magin- 'siła, moc, potęga' i -rik (swn. rihhi) 'władca, panujący'. Na gruncie romańskim człon pierwszy mógł być utożsamiany z łac. magn(us) 'wielki, wysoki'. W Polsce imię nie było używane. Odpowiedniki obcojęz.: łac. Magnericus,...

Imię pochodzenia germańskiego, złożone z członów: Magin- / Magan- / Megin- 'siła, moc; pragnienie, ochota' i -bod - -bald, -bold 'mężny, odważny'. Odpowiedniki obcojęz.: łac. Magnobodus, Magnobaldus, Magnoaldus, fr. Magnaud, Maimbeuf, Maimboeuf. Wymienia się co najmniej dwóch świętych dawnej Galii,...

Imię pochodzenia łacińskiego, wywodzące się z cognomen rzymskiego Magnus. Jako imię własne użyty został w tym wypadku przymiotnik pospolity magnus, -a, -um 'wielki'. W Polsce poświadczone w formie łacińskiej jako przydomek w r. 1122 i jako imię w postaci Magnusz w r. 1385. Od imienia tego pochodzą...

Imię pochodzenia greckiego lub rzymskiego, wywodzące się od imienia nimfy, matki Hermesa lub od rzymskiej bogini przyrody, której imieniem nazwano miesiąc maj.Stosowane także jako zdrobnienie imienia Maria. Ponadto istnieją imiona arabskie (Maya) o identycznym brzmieniu, a w niektórych krajach również...