Adwent - 24 grudnia - Duch, który obejmuje kosmos

To już ostatni dzień oczekiwania. Pan jest blisko. Wzbudź sobie intencję przyjęcia Go kiedykolwiek i jakkolwiek sie objawi. Posłuchaj przygotowanego na dzisiaj podkastu. Niech muzyka wprowadzi cię w klimat rozważania. Rozważ usłyszane słowo Ewangelii. Twoja wyobraźnia niech ci podpowie, jak najlepiej podjąć proponowane zadanie.

Zachariasza ojciec Jana został napełniony Duchem Świętym i prorokował, mówiąc: Niech będzie uwielbiony Pan, Bóg Izrael, że nawiedził lud swój i wyzwolił go, i moc zbawczą nam wzbudził (…) jak zapowiedział to (…) przez usta swych świętych proroków, że nas wybawi (…); że miłosierdzie okaże ojcom naszym i wspomni (…) na przysięgę, którą złożył ojcu naszemu, Abrahamowi, że nam użyczy tego, iż z mocy nieprzyjaciół wyrwani bez lęku służyć Mu będziemy w pobożności i sprawiedliwości przed Nim po wszystkie dni nasze. A i ty, dziecię, prorokiem Najwyższego zwać się będziesz, bo pójdziesz przed Panem torując Mu drogi; Jego ludowi dasz poznać zbawienie [co się dokona] przez odpuszczenie mu grzechów, dzięki litości serdecznej Boga naszego. Przez nią z wysoka Wschodzące Słońce nas nawiedzi, by zajaśnieć tym, o w mroku i cieniu śmierci mieszkają, aby nasze kroki zwrócić na drogę pokoju (Łk 1,67-79).

Nic nie zrobimy bez pomocy Ducha Świętego! Oto Źródło pieśni uwielbienia Zachariasza. Od chwili chrztu staję się świątynią Ducha Świętego. Mam zdolność do wyśpiewania hymnu na większą chwałę Bożą. Stąd praktyka codziennej modlitwy do Ducha o Jego działanie w sercu, w głowie, w woli, w całym życiu. Też prośba o słuchanie i wypełnianie natchnień, które tenże Duch daje. Nie da się tego bez oddania (się) Bogu – Jego Sercu – i wiernego trwania w tymże zawierzeniu. To nie ja – to Duch się modli i to językiem niewymownym. By coś wyrazić nieodzownym wręcz jest poddanie się Duchowi.

Trzy modlitwy do św. Antoniego w trudnych chwilach

Żyjąc Bogiem – w Bożym Sercu – zaczynamy prorokować. Nie chodzi o przewidywanie przyszłości, ale o wypełnianie woli Bożej, o wierne i posłuszne przekazywanie tego, co Pan chce byśmy uczynili. Chrześcijanin jako prorok w każdym miejscu i czasie ma prorokować całym swym życiem. Zachariasz całe życie pozostawał u Boga. Prorok wierzy w Boga i Bogu.

W Sercu Bożym znajduje siłę i światło, pociechę i umocnienie. Zachariasz przez 9 miesięcy milczał. Na początku było trudno. Z czasem zaczął wykorzystywać swą niemotę. Trzeba nam milczeć – mniej mówić, a więcej słuchać, by wyczulić się na Ducha Świętego i Jego działanie.

Zachariasz uwielbia Boga. Prorok widzi działanie Boże w swej codzienności i... we wszechświecie. Oba wymiary mają tworzyć harmonię modlitewnej pieśni. Widzieć tu i teraz i kosmos, a z tego my wypływać pieśń.

Motywem jest przyjście Pana. Przychodzi z mocą zbawczą do każdego. Przychodzi i staje się ciałem. Przychodzi i miłosierdzie okazuje. Zamieszkuje między nami, w naszym świecie. Jak obiecał!

Modlitwa w szczególnej potrzebie

To przyjście sprawia, że możemy bez lęku służyć Bogu przez wszystkie dni nasze. Kiedy stajemy przed Nim to wiemy, kim jesteśmy i radujemy się. Każdy z nas jest synem, wybranym i posłanym dzięki serdecznej litości naszego Boga. Przed nami Wschodzące Słońce, Jezusa Chrystusa, Jego otwarte na oścież Serce… zawierz się Mu!

Zadanie: dziś odmówię sekwencję do Ducha Świętego prosząc o Boże wejście i trwanie w uroczystości…