Tymon

Jest to imię pochodzenia greckiego, utworzone od imion złożonych typu Timótheos za pomocą sufiksu --n i odrzucenia drugiej części. W ten sposób utworzone imiona pochodne były albo spieszczeniami, albo przezwiskami. Z tym greckim imieniem utożsamiło się germańskie imię Thiemo (np. w wypadku przedstawionego poniżej świętego).

W Polsce imię występuje tylko sporadycznie.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Timon.

O płynności niektórych imion, zbliżonych swym brzmieniem do Tymona, wspominało się już pod hasłem Dytmar. Tu kilka słów powiemy tylko o dwóch: o Tymonie, który jako taki wpisany został do martyrologiów, oraz o biskupie Salzburga, którego określano nieraz jako Tymona, ale w pierwotnym łacińskim brzmieniu przedstawiany był raczej jako Thiemo.

Tymon, uczeń apostolski. W Dziejach Apostolskich (6, 1-6) wymieniony jest na piątym miejscu wśród siedmiu uczniów, obranych diakonami. Był hellenistą. Nic ponadto o nim nie wiemy. Pseudo-Doroteusz twierdził, że był jednym z siedemdziesięciu dwóch uczniów Pańskich i że potem został biskupem w Bosra, w Arabii; tam też miał jako męczennik zginąć w ogniu. Do martyrologiów wprowadził go Ado pod dniem 19 kwietnia. Tekst wspomnienia, które Baroniusz umieścił pod tym samym dniem w Martyrologium Rzymskim, zaczerpnięty został z dziełka Adona De festivitatibus apostolorum.

Tymon (Thiemo), arcybiskup Salzburga. Nigdy nie był kanonizowany, ale od samego początku czczono go jako świętego. Urodził się

około r. 1040 w rycerskiej rodzinie bawarskiej von Megling, a wychował w klasztorze w Niederaltaich. Arcybiskup Salzburga wprowadził go w r. 1077 na urząd opata u św. Piotra. W roku 1081 musiał uciekać i jako zwykły mnich przebywał w Hirsau. W kilka lat później wrócił do Salzburga. W roku 1090 wyniesiony został na tamtejsze arcybiskupstwo. Na tym wysokim stanowisku nadal był zdecydowanym zwolennikiem reform gregoriańskich. W r. 1095 wziął udział w synodzie w Placencji. Gdy książę Bawarii przeszedł do obozu cesarskiego, Tymon został pokonany przez antybiskupa Bertolda von Moosburg i dostał się do niewoli. Uciekłszy z niej, udał się do Szwabii, a następnie zgłosił swój akces do wyprawy krzyżowej. Prawdopodobnie zmarł wkrótce potem, 28 września 1100 r. (lub 1102). Rychło powstały legendy na temat jego rzekomego męczeństwa. W każdym razie od początku czczono go jako świętego.