Kandydaci na papieża: Malcolm Ranjith Patabendige Don

Pochodzący ze Sri Lanki arcybiskup Kolombo, kard. Malcolm Ranjith Patabendige Don jest jedną z ciekawszych postaci wśród "młodszej" generacji kardynałów, wielkim sympatykiem świata monastycznego.

Jako młody biskup w 1990 roku położył podwaliny pod budowę klasztoru cystersów Tillanduwa, jako filii opactwa w Heiligenkreuz w Austrii. Obecnie zakon ten jest jednym z lepiej rozwijających się w Sri Lance. Praca w biednych parafiach tego kraju wyczuliła braci na problemy ubogich.

Malcolm Ranjith Patabendige Don urodził się 15 listopada 1947 roku w Polgahawela. Uzyskał doktorat na Papieskim Uniwersytecie Urbaniana, studiował też w Papieskim Instytucie Biblijnym. Święcenia kapłańskie przyjął 29 czerwca 1975 roku z rąk papieża Pawła VI. W 1978 powrócił na Sri Lankę. Pracował w ubogich parafiach w wioskach rybackich i to doświadczenie sprawiło, że zaangażował się w problemy sprawiedliwości społecznej. Później był dyrektorem Papieskich Dzieł Misyjnych "Missio" w swoim kraju. W 1991 roku ks. Patabendige został biskupem pomocniczym w Kolombo. Bardzo szybko stworzył centrum pomocy dla biednych w archidiecezji Kolombo.

Od 1995 roku kierował dodatkowo diecezją Ratnapura. Jako biskup pomocniczy w Kolombo był współodpowiedzialny za nałożenie sankcji wobec teologa, o. Tissay Balasuriyi ze Zgromadzenia Oblatów Niepokalanego Poczęcia NMP w Sri Lankace, gdyż m.in. nie uznawał on dogmatów maryjnych Kościoła katolickiego. W konsekwencji w 1997 roku Stolica Apostolska nałożyła na niego ekskomunikę, co spowodowało wielki zamęt na wydziałach teologicznych w Europie. O. Balasuriya wysłał pismo wyjaśniające do Kongregacji Nauki Wiary, na skutek czego ówczesny prefekt, kard. Joseph Ratzinger w 1998 roku cofnął ekskomunikę.

Przy okazji tego konfliktu kard. Ratzinger zwrócił uwagę na lankijskiego biskupa jako "uważnego strażnika" w sprawach wiary. Od tamtego czasu kard. Patabendige uchodzi za "człowieka Ratzingera".

W 2001 roku objął w Rzymie pracę w Kongregacji ds. Ewangelizacji Narodów. 29 kwietnia 2004 został podniesiony do rangi arcybiskupa z tytularną stolicą Umbriatico oraz mianowany nuncjuszem apostolskim w Indonezji i w Timorze Wschodnim.

10 grudnia 2005 abp Patabendige Don po raz kolejny powrócił do Watykanu, gdzie został sekretarzem Kongregacji ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów. 16 czerwca 2009 Benedykt XVI mianował go arcybiskupem Kolombo. Swoją posługę rozpoczął od apelu o pokój i pojednanie po wojnie domowej w Sri Lance. Przedstawicieli świata polityki, ale także do reprezentantów innych wspólnot religijnych wezwał do wspólnego budowania sprawiedliwego, pokojowego i demokratycznego społeczeństwa. Zapewniał, że różnice religijne i językowe nie mogą stanowić okazji do podziałów.

Arcybiskup Kolombo ma opinię konserwatywnego. Krytycy kardynała zarzucają mu, że jako sekretarz Kongregacji Nabożeństw w latach 2005-2009 krytykował udzielanie Komunii św. do ręki, gdyż - jego zdaniem - osłabia to pełną szacunku postawę wobec Najświętszego sakramentu.

W swoim kraju znany jest jako wybitny teolog i biblista. Kard. Patabendige Don jest przekonany, że w stosunku chrześcijaństwa do wielkich religii Azji są ważne trzy punkty: przyjęcie i poszanowanie wartości religii, wzajemne uczenie się od siebie oraz zachowanie własnej tożsamości i teologii bez ich pomieszania, gdyż pomieszanie treści teologicznych mogłoby "wyprodukować" religię typu new age.

Od 2010 jest również przewodniczącym Konferencji Episkopatu Sri Lanki. Jest m.in. członkiem Papieskiego Komitetu Międzynarodowych Kongresów Eucharystycznych. 20 października 2010 otrzymał nominację kardynalską. Insygnia kardynalskie otrzymał na konsystorzu 20 listopada 2010.

Jego wielkim walorem są nieprzeciętne zdolności lingwistyczne. Mówi biegle w 10 językach: włoskim, łacińskim, angielskim, niemieckim, francuskim, greckim, hiszpańskim, hebrajskim, a także sinhala i tamilskim.