Dlaczego Kościół nazywamy Ciałem Chrystusa?

(fot. Lawrence OP/flickr.com/CC)

12 lat temu

Katechizm Kościoła Katolickiego

Obraz Kościoła jako ludu Bożego nie sprawia współczesnemu człowiekowi zbyt wiele trudności. Znacznie więcej nieporozumień rodzi się przy wprowadzaniu innego obrazu Kościoła: Ciała Chrystusa. Znaczenie tego określenia wyjaśnia święty Paweł, gdy pisze, że "jak bowiem w jednym ciele mamy wiele członków, a nie wszystkie członki spełniają tę samą czynność - podobnie wszyscy razem tworzymy jedno ciało w Chrystusie, a każdy z osobna jesteśmy nawzajem dla siebie członkami" (Rz 12, 4-5). Tłumaczy też, że Głową całego Ciala - Kościele jest Jezus Chrystus (Kol 1, 18).

► KKK 789: Porównanie Kościoła do ciała wyjaśnia wewnętrzną więź między Kościołem i Chrystusem. Kościół nie jest tylko jakimś zgromadzeniem wokół Chrystusa, lecz jest on zjednoczony w Nim, w Jego Ciele. Należy szczególnie podkreślić trzy aspekty Kościoła jako Ciała Chrystusa: jedność wszystkich członków między sobą dzięki ich zjednoczeniu z Chrystusem; Chrystus jako Głowa Ciała; Kościół jako Oblubienica Chrystusa.

DEON.PL POLECA

► KKK 790: Wierzący, którzy odpowiadają na Słowo Boże i stają się członkami Ciała 947 Chrystusa, zostają ściśle zjednoczeni z Chrystusem: W Ciele tym życie Chrystusowe rozlewa się na wierzących, którzy przez sakramenty jednoczą się w sposób tajemny i rzeczywisty z umęczonym i uwielbionym Chrystusem. Jest to szczególnie prawdziwe w odniesieniu do chrztu, przez który jednoczymy się ze śmiercią i zmartwychwstaniem Chrystusa oraz do Eucharystii, przez którą uczestnicząc w sposób rzeczywisty w Ciele Pańskim, wznosimy się do wspólnoty z Nim i nawzajem ze sobą.

► KKK 791: Jedność ciała nie eliminuje różnorodności członków. W budowaniu Ciała Chrystusa bierze udział różnorodność członków i funkcji. Jeden jest Duch, który na pożytek Kościoła rozdziela różne swoje dary na miarę swych bogactw i potrzeb posługiwania. Jedność Ciała Mistycznego rodzi i pobudza wśród wiernych miłość: Stąd, jeśli jeden członek cierpi, wespół z nim cierpią wszystkie członki; a jeśli jeden członek czci doznaje, wszystkie członki wespół z nim się radują Jedność Ciała Mistycznego przezwycięża w końcu wszystkie podziały: "Bo wy wszyscy, którzy zostaliście ochrzczeni w Chrystusie, przyoblekliście się w Chrystusa. Nie ma już Żyda ani poganina, nie ma już niewolnika ani człowieka wolnego, nie ma już mężczyzny ani kobiety, wszyscy bowiem jesteście kimś jednym w Chrystusie Jezusie" (Ga 3, 27-28).

► KKK 792: Chrystus "jest Głową Ciała - Kościoła" (Kol 1, 18). On jest Zasadą stworzenia i odkupienia. Wywyższony w chwale Ojca, "aby sam zyskał pierwszeństwo we wszystkim" (Kol 1, 18), ma je przede wszystkim nad Kościołem, przez który rozciąga swoje Królestwo na wszystko:

^{DEON.PL POLECA}Wdzięczność jest jak mięsień – warto ją wzmacniać codziennie, choćby trochę

► KKK 796: Jedność Chrystusa i Kościoła, Głowy i członków Ciała, zawiera także różnicę między Chrystusem i Kościołem w relacji osobowej. Ten aspekt jest często wyrażany w obrazie oblubieńca i oblubienicy. Obraz Chrystusa jako Oblubieńca Kościoła został przygotowany przez proroków i zapowiedziany przez Jana Chrzciciela. Sam Pan wskazał na siebie jako na Oblubieńca. Apostoł przedstawia Kościół i każdego wiernego, członka jego Ciała, jako Oblubienicę "poślubioną" Chrystusowi Panu, by była z Nim jednym Duchem.. Kościół jest niepokalaną Oblubienicą niepokalanego Baranka, którą Chrystus umiłował, dla której wydał się, "aby ją uświęcić" (Ef 5, 26), z którą związał się wiecznym przymierzem i nie przestaje troszczyć się o nią jak o własne Ciało..

(Czytaj więcej w: "Taka jest wiara Kościoła", s. 64-66)

Tajemnica Kościoła została przybliżona w Piśmie Świętym w postaci licznych jego obrazów. Przybliżają one i objaśniają tajemnicę Kościoła, do którego należą wszyscy ochrzczeni i wierzący w Jezusa Chrystusa. Nadto obrazy te wskazują na więzy i związki łączące wierzących z założycielem Kościoła - Jezusem Chrystusem. Święty Paweł Apostoł więzy te przedstawiał przy pomocy obrazu ciała, którego Głową jest Chrystus (Ef 1, 22-23; 4, 15-16; Kol 1, 18; 2, 19). Nazywając Chrystusa Głową Kościoła podkreślał, że On jest Początkiem Kościoła i tylko On sprawuje w nim władzę. Nadto w obrazie tym przekazał prawdę o tym, że Chrystus posiada w Kościele, zorganizowanym organizmie - ciele, absolutny prymat. Obraz ciała, którego Głową jest Chrystus, wyjaśnia też i to, że Chrystus i Kościół tworzą nierozdzielną całość, ale Kościół nie jest żyjącym Chrystusem chociaż Chrystus w nim żyje i działa, a tylko żyje z Chrystusa i dla Chrystusa.

Nierozerwalną jedność Chrystusa z Kościołem wyrażają też inne biblijne obrazy. Jednym z nich jest obraz Kościoła nazwanego oblubienicą Chrystusa, niepokalanego Baranka (Ap 19, 7; 21, 2. 9; 22,17), którą [On] "umiłował... i wydał za nią samego siebie, aby ją uświęcić" (Ef 5, 25-26) i którą złączył z sobą węzłem nierozerwalnej i nieustannej miłości (Ef 5, 29). Więzy te są tak silne, że Chrystus pomimo słabości i grzeszności swej Oblubienicy [Kościoła] nigdy jej nie opuszcza, co więcej nieustannie ją oczyszcza i uświęca.

Katechezy na temat Kościoła Katolickiego