Jak Pan Bóg udziela ludziom swego zbawienia?
Jedną z podstawowych czynności, która dostarcza światła w zrozumieniu zbawczego działania Boga, jest przyjęcie i uznanie, że ludzi zbawia obecny w swoim Kościele Jezus Chrystus. Czyni to uobecniając w sprawowanej przez Kościół liturgii sakramentalnej tajemnicę swej męki, śmierci i zmartwychwstania.
Skarb ten Kościół stopniowo rozpoznawał dzięki mocy otrzymanego Ducha Świętego. Kościół rozpoznając powierzony i udzielany za swoim pośrednictwem przez Chrystusa dar zbawienia dokładnie określił zarówno liczbę siedmiu sakramentów, jak i sposób ich udzielania. Z tego też powodu mówimy, że sakramenty są "sakramentami Kościoła" i "dla Kościoła". Sakramentami "przez Kościół" są dlatego, że Kościół jest sakramentem działania Chrystusa, to znaczy, że przez Kościół Chrystus dokonuje swego dzieła zbawienia dzięki posłaniu doń Ducha Świętego. Są one także sakramentami "dla Kościoła" gdyż budują Kościół, ukazują i udzielają ludziom życie z Bogiem.
► KKK 1119: Kościół, tworząc z Chrystusem-Głową "jakby jedną osobę mistyczną", działa w sakramentach jako organicznie ukształtowana natura społeczności kapłańskiej. Przez chrzest i bierzmowanie lud kapłański staje się zdolny do celebracji liturgii; oprócz tego niektórzy wierni odznaczani są przez święcenia kapłańskie, ustanawiani są w imię Chrystusa, aby karmili Kościół słowem i łaską Bożą.
► KKK 1120: Posługa święceń, czyli kapłaństwo urzędowe, służy kapłaństwu chrzcielnemu. Zapewnia ona, że w sakramentach działa Chrystus przez Ducha Świętego dla Kościoła. Zbawcze posłanie powierzone przez Ojca Jego Synowi wcielonemu zostaje powierzone Apostołom, a przez nich ich następcom. Otrzymują oni Ducha Jezusa, by działać w Jego imieniu i w Jego osobie (in persona Christi). W ten sposób szafarz wyświęcony stanowi więź sakramentalną, która łączy czynność liturgiczną z tym, co powiedzieli i uczynili Apostołowie, a przez nich z tym, co powiedział i uczynił Chrystus - źródło i fundament sakramentów.
► KKK 1121: Trzy sakramenty: chrzest, bierzmowanie i sakrament święceń kapłańskich, oprócz tego, że udzielają łaski, wyciskają charakter sakramentalny (czyli "pieczęć"), przez który chrześcijanin uczestniczy w kapłaństwie Chrystusa i należy do Kościoła, odpowiednio do swego stanu i pełnionych funkcji. To upodobnienie do Chrystusa i Kościoła, urzeczywistniane przez Ducha Świętego, jest nieusuwalne; pozostaje ono w chrześcijaninie na zawsze jako pozytywna dyspozycja do przyjęcia łaski, jako obietnica i zapewnienie opieki Bożej oraz powołanie do kultu Bożego i służby Kościołowi. Sakramenty te nie mogą więc nigdy być powtórzone.
► KKK 1127: Sakramenty godnie celebrowane w wierze udzielają łaski, którą oznaczają. Są one skuteczne, ponieważ działa w nich sam Chrystus: to On chrzci, to On działa w sakramentach, aby udzielać łaski, jaką oznacza sakrament. Ojciec zawsze wysłuchuje modlitwy Kościoła swego Syna, który to Kościół w epiklezie każdego sakramentu wyraża swoją wiarę w moc Ducha Świętego. 696 Jak ogień przemienia w siebie wszystko, czego dotknie, tak Duch Święty przekształca w życie Boże to, co jest poddane Jego mocy.
► KKK 1128: Taki jest sens stwierdzenia Kościoła., że sakramenty działają ex opere operato (dosłownie: przez sam fakt spełnienia czynności), czyli mocą zbawczego dzieła Chrystusa, dokonanego raz na zawsze. Wynika stąd, że sakrament urzeczywistnia się nie przez sprawiedliwość człowieka, który go udziela lub przyjmuje, lecz przez moc Bożą. W chwili, gdy sakrament jest celebrowany zgodnie z intencją Kościoła, moc Chrystusa i Jego Ducha działa w nim i przez niego, niezależnie od osobistej świętości szafarza. Skutki sakramentów zależą jednak także od dyspozycji tego, kto je przyjmuje.
► KKK 1129: Kościół naucza, że dla wierzących sakramenty Nowego Przymierza są konieczne do zbawienia. Łaska sakramentalna jest łaską Ducha Świętego, udzieloną przez Chrystusa i właściwą każdemu sakramentowi. Duch uzdrawia i przemienia tych, którzy przyjmują sakrament, upodabniając ich do Syna Bożego. Owocem życia sakramentalnego jest to, że Duch przybrania za synów przebóstwia. wiernych, w żywy sposób jednocząc ich z jedynym Synem, Zbawicielem.
► KKK 1130: Kościół celebruje misterium swego Pana, "aż przyjdzie", aby "Bóg był wszystkim we wszystkich" (1 Kor 11, 26; 15, 28). Od czasów apostolskich kieruje się do swego celu przez wzywanie Ducha w Kościele: "Marana tha" (1 Kor 16, 22). Liturgia uczestniczy w ten sposób w pragnieniu Jezusa: "Gorąco pragnąłem spożyć tę Paschę z wami... aż się spełni w Królestwie Bożym" (Łk 22, 15-16). W sakramentach Chrystusa Kościół otrzymuje już zadatek swego dziedzictwa, uczestniczy już w życiu wiecznym, "oczekując błogosławionej nadziei i objawienia się chwały wielkiego Boga i Zbawiciela naszego, Jezusa Chrystusa" (Tt 2, 13). "A Duch i Oblubienica mówią: «Przyjdź!»... Przyjdź, Panie Jezu!" (Ap 22, 17. 20). Święty Tomasz streszcza różne aspekty znaku sakramentalnego w następujący sposób: Sakrament jest znakiem, który przypomina to, co było wcześniej, a mianowicie mękę Chrystusa; który uwidacznia to, co dokonuje się w nas przez mękę Chrystusa, a mianowicie łaskę; jest znakiem profetycznym, to znaczy zapowiadającym przyszłą chwałę.
Czytaj więcej w: "Taka jest wiara Kościoła", s. 101-102.
Kościół celebruje sakramenty jako wspólnota kapłańska, której strukturę tworzy kapłaństwo chrzcielne i kapłaństwo urzędowe. Dzięki kapłaństwu urzędowemu jesteś pewni, że w sakramentach działa Chrystus przez Ducha Świętego dla budowania Kościoła. Za pośrednictwem Kościoła udziela też owoców tajemnicy zbawienia - Bożego życia. Przyjęcie z wiarą tego daru sprawia, że człowiek rzeczywiście staje się uczestnikiem tego, co wyraża sakramentalny znak. Tym samym przyjmowanie sakramentów oznacza dla człowieka udział w wypełnianiu zbawczych planów Boga obejmujących swym zasięgiem wieczność.
Kościół katolicki w nawiązaniu do życiowych potrzeb człowieka wyróżnia najpierw sakramenty wtajemniczenia chrześcijańskiego nazywane też sakramentami inicjacji. Są nimi: chrzest, bierzmowanie i Eucharystia. Kolejna grupa sakramentów nazywanych sakramentami uzdrowienia - to sakramenty: pokuty i namaszczenia chorych. Natomiast do angażowania i chrześcijańskiego wypełniania powierzonego przez Chrystusa posłannictwa w Kościele dane są wierzącym sakramenty święceń i małżeństwo.
Katechezy na temat sakramentów inicjacji chrześcijańskiej:
Skomentuj artykuł