II-ga Niedziela Adwentu - Dziwaki
Poświęć na tę refleksję chwilę. Posłuchaj przygotowanego dla ciebie na dzisiaj podkastu. Niech muzyka wprowadzi cię w klimat tego okresu, ukoi twoje wnętrze. Staraj się uważnie posłuchać słów Ewangelii. Zaczerpnij jakąś inspirację z komentarza i podejmij otwartym sercem proponowane zadanie. Ten dzień to kolejny krok na drodze adwentowego oczekiwania na przychodzącego Pana.
W owym czasie wystąpił Jan Chrzciciel i głosił na Pustyni Judzkiej te słowa: Nawróćcie się, bo bliskie jest królestwo niebieskie. Do niego to odnosi się słowo proroka Izajasza, gdy mówi: Głos wołającego na pustyni: Przygotujcie drogę Panu, Dla Niego prostujcie ścieżki. Sam zaś Jan nosił odzienie z sierści wielbłądziej i pas skórzany około bioder, a jego pokarmem była szarańcza i miód leśny. Wówczas ciągnęły do niego Jerozolima oraz cała Judea i cała okolica nad Jordanem. Przyjmowano od niego chrzest w rzece Jordan, wyznając przy tym swe grzechy. A gdy widział, że przychodzi do chrztu wielu spośród faryzeuszów i saduceuszów, mówił im: Plemię żmijowe, kto wam pokazał, jak uciec przed nadchodzącym gniewem? Wydajcie więc godny owoc nawrócenia, a nie myślcie, że możecie sobie mówić: Abrahama mamy za ojca, bo powiadam wam, że z tych kamieni może Bóg wzbudzić dzieci Abrahamowi. Już siekiera do korzenia drzew jest przyłożona. Każde więc drzewo, które nie wydaje dobrego owocu, będzie wycięte i w ogień wrzucone. Ja was chrzczę wodą dla nawrócenia; lecz Ten, który idzie za mną, mocniejszy jest ode mnie; ja nie jestem godzien nosić Mu sandałów. On was chrzcić będzie Duchem Świętym i ogniem. Ma On wiejadło w ręku i oczyści swój omłot: pszenicę zbierze do spichlerza, a plewy spali w ogniu nieugaszonym (Mt 3,1-12).
Na Jana Chrzciciela i jemu „podobnych” patrzy się jak na dziwaków. Ich podobieństwo w słuchaniu i wypełnianiu słowa Bożego. To dziwactwo nie wychodzi z tego, że ich odzienie z sierści wielbłądziej czy za pokarm mają szarańcze i miód leśny. Wszak na pustyni nie ma nic cieplejszego niż sierść wielbłądzia, a szarańcza i miód to pożywny smakołyk.
Ich dziwactwo mieści się w tym, że przesadzają w słuchaniu słowa Bożego. Zapraszam do przesady. Przesadzajmy w szukaniu i znajdowaniu przychodzącego Boga. Bądźmy uważani za dziwaków.
Modlitwa oddania Karola de Foucauld
Czym dziwaki żyją? Nawróćcie się, bo bliskie jest królestwo niebieskie. Ogłaszają słowo Boże, które jest słodkie jak miód. Sycą się nim i je ogłaszają. Głosimy to i żyjemy tym, co spożywamy. Idąc dalej ogłaszają to, czym żyją.
Potrzeba wstrząsu, by dotarło. Nie lelum polelum, a mocne, wymagające i pełne miłości słowo wzywające do opamiętania się. Przed użyciem wstrząśnij. Miłość prawdziwa jest miłością wymagającą. Stawia wymaganie.
Modlitwa do św. Józefa dla odtrąconych i porzuconych
Nie przerażajmy się na mocne słowa Chrzciciela. U proroków Bożych zawsze jest obecne mocne słowo i nigdy nie brakuje nadziei. Tacy mamy być!
Nie wystarczy powiedzieć, że jestem ochrzczony, że Bóg jest moim Ojcem. Jeśli tak jest to trzeba wydawać godny owoc nawrócenia. Uwierzmy, że pośród nas jest już Syn Boży! Oczekujemy na Niego. Przyjmijmy Ducha Świętego, Ogień Miłości Bożej.
Zadanie: dziś odnowię przyrzeczenia chrztu świętego…
Skomentuj artykuł