Żył jak święty od dzieciństwa – św. Alojzy Gonzaga SJ
Odkrycie własnej drogi w życiu nie jest i nigdy nie było proste. Tak jak trudne jest bycie wiernym swojemu powołaniu. Tym bardziej, jeśli się pochodzi z rodziny arystokratycznej, z historią i dokonaniami. Ojciec Alojzego nie chciał, żeby poszedł do zakonu, a na pewno nie do jezuitów. Może do jakiegoś innego, gdzie mógłby otrzymać godności kościelne, przynieść chwałę rodzinie. Nie przypuszczał, że wybór młodego Alojzego i jego świętość przyniesie rodzinie Gonzagów więcej sławy i powodów do dumy niż cokolwiek innego. Św. Alojzego Kościół wspomina 21 czerwca. Jest jednym z 'młodych' świętych jezuitów i patronuje młodzieży studiującej.
Alojzy Gonzaga należał do rodziny spokrewnionej z najwyższą warstwą arystokracji europejskiej, książąt i markizów. Decydowali oni o losach całych narodów, czasami zapewniając im pomyślność, a innym razem doprowadzając je do ruiny.
Imiona świętych - Alojzy
Urodził się 9 marca 1568 roku niedaleko Mantui we Włoszech, w rodzinnym zamku Castiglione delle Stiviere. Był najstarszym z ośmiorga rodzeństwa.
Niczego mu nie brakowało i był rozpieszczany. Mama uczyła go modlitwy, ojciec sztuki wojennej. Alojzy był zachwycony. Miał też jednak skłonność do modlitwy i starał się pomagać ubogim, których napotykał.
Ulubiona modlitwa papieża Franciszka
Ojciec Alojzego, don Ferrante, uzyskał tytuł księcia Świętego Cesarstwa Rzymskiego. To było jego wielką ambicją. Miał więc nadzieję, że pierworodny syn, Alojzy, podejmie jego dziedzictwo. Matka chłopca miała inne pragnienia. Jak sama wyznała, byłaby szczęśliwa, gdyby miała syna zakonnika. Alojzy o tym wiedział i kiedyś rzekł do niej: „Matko i Pani, myślę, że Bóg udzieli Wam tej Łaski”*. W duchu powtarzał sobie: „Ja muszę być tym synem”.
Początkowe nauki Alojzy pobierał w domu rodzinnym. Gdy miał dziewięć lat, udał się do Florencji, aby kontynuować naukę. Już wtedy zdradzał zamiłowanie do modlitwy i zamiast się bawić z rówieśnikami, budował ołtarze. Starał się także prowadzić uporządkowane życie. Chciał opanować odruchy gniewu, charakterystyczne dla rodu Gonzagów. Często się spowiadał. Pewnego dnia w kościele Zwiastowania, przed obrazem Matki Bożej, złożył ślub wieczystej czystości.
Alojzy najpierw powiedział o wszystkim matce, potem „stanął przed ojcem z największym szacunkiem i pokorą, na jaką mógł się zdobyć, i przedstawił mu swoje plany”. Markiz wyrzucił go jednak i zagroził, że każe go obnażyć i wychłostać. Jego upór trwał jakiś czas… Po upływie ponad roku ojciec dopiero ustąpił i wypowiedział słowa: „żył jak święty od dzieciństwa… Tak, zgadzam się, by wstąpił do zakonu”.
Decyzją o. Generała Klaudiusza Acquavivy, który był spokrewniony z Gonzagami, Alojzy wstąpił do nowicjatu jezuitów w Rzymie w listopadzie 1585 roku. Budował wszystkich swoją postawą.
Modlitwa oddania św. Karola de Foucauld
Na przełomie lat 1590/91 w Rzymie wybuchła wielka zaraza dżumy. Alojzy studiował wtedy teologię. W pewnym momencie chorych było kilkadziesiąt tysięcy, na niewiele ponad sto tysięcy mieszkańców Rzymu. Jezuici pospieszyli z pomocą chorym.
Alojzy Gonzaga z gorliwością posługiwał chorym, zajmując się najtrudniejszymi przypadkami. Odwiedzał wszystkie szpitale. Pisał do swojej matki i brata, prosząc o wsparcie. W marcu 1591 roku poczuł się źle. Miał świadomość, że się zaraził. Z czasem pojawiła się także gruźlica.
21 czerwca imieniny obchodzi Alojzy. Zobacz kto jeszcze!
Zmarł w Rzymie 21 czerwca 1591 roku. Miał zaledwie 23 lata. Nie doczekał święceń kapłańskich. Kanonizował go papież Benedykt XIII w 1726 roku. Jest patronem studiującej młodzieży katolickiej.
* Na podstawie: Ignacio Echániz SJ, Męka i Chwała, Żywa Historia Jezuitów, Wydawnictwo WAM, Księża Jezuici, Kraków 2014.
Skomentuj artykuł