„Bardzo roztropnie jest, żeby się w każdym dniu gotować na śmierć w tym właśnie dniu”. Te słowa powiedział wspominany 4 lipca bł. Piotr Jerzy Frassati, który sam zaświadczył o ich prawdziwości. Umarł przeżywszy niewiele ponad 24 lata, nie ukończywszy jeszcze studiów. Dajmy się zainspirować jego postacią.
Urodził się 6 kwietnia 1901 roku w Turynie, w północnych Włoszech. Jego ojciec, Alfredo Frassati założył i był właścicielem dziennika La Stampa, był też politykiem, zasiadał w senacie. Przez pewien czas był dyplomatą i ambasadorem w Niemczech. Matka, Adelaide Ametis Frassati była malarką. Pier Giorgio miał jeszcze młodszą siostrę.
Bł. Pier Giorgio Frassati
Rodzice Piotra byli obojętni wobec wiary. Zainteresowanie religią zawdzięczał przede wszystkim wychowawcom, nauczycielom i spowiednikom. Od młodych lat aktywnie uczestniczył w życiu Kościoła. Niejednokrotnie prowadziło to do napięć w rodzinie.
Jako młody człowiek, Piotr był aktywnym członkiem różnych wspólnot i organizacji kościelnych. Należał do Sodalicji Mariańskiej, do Koła Różańcowego, włączał się w Apostolstwo Modlitwy, udzielał się w Stowarzyszeniu Najświętszego Sakramentu. Był człowiekiem modlitwy i umartwienia. Codziennie uczestniczył we Mszy św. i przyjmował Komunię św. Długie godziny, nawet nocą, poświęcał na adorację Najświętszego Sakramentu. Miał wielkie nabożeństwo do Matki Bożej. Czytał Pismo św. a szczególnie listy św. Pawła. Chętnie sięgał po lekturę dzieł św. Augustyna, św. Katarzyny ze Sieny czy św. Tomasza z Akwinu.
Tę modlitwę Jan Paweł II odmawiał codziennie aż do śmierci
Ważną rolę w jego życiu odegrała działalność w Akcji Katolickiej. Był to dla niego nie tylko czas formowania się, ale przede wszystkim pole działania. Był bardzo aktywny. Pracował na rzecz ubogich i potrzebujących. Wspierał opuszczonych i zepchniętych na margines. Opiekował się duchowo i materialnie potrzebującymi, często w tajemnicy przed swoimi bliskimi. Był znany i lubiany w dzielnicach, gdzie nikt z jego rodziny nigdy nie bywał.
W 1919 roku Piotr rozpoczął studia na politechnice w Turynie. Chciał zostać inżynierem górnictwa. W 1922 roku odwiedził Polskę. Był w Gdańsku i Katowicach. Myśląc o aktywnym duszpasterstwie wśród górników, został tercjarzem dominikańskim.
Prawdopodobnie po matce odziedziczył zafascynowanie pięknem i sztuką, szczególnie malarstwem. Lubił też sport, a zwłaszcza górskie wędrówki. W 1924 roku założył nieformalne „Stowarzyszenie Ciemnych Typów”. Jego celem był apostolat wiary i modlitwy, kształtowanie charakterów, także przez wspólne piesze wędrówki górskie.
On sam powiedział, że „Modlitwa – Działanie – Ofiara – te trzy słowa streszczają cały olbrzymi program”. Dla niego nie był to tylko slogan, ale rzeczywiście życiowy program działania.
Siedem słów. Modlitwa papieża Franciszka do Serca Jezusa
Umarł 4 lipca 1925 roku na skutek infekcji. Chorobą Heinego-Medina zaraził się od osób, którymi się opiekował. W jego pogrzebie wzięły udział tłumy ludzi. Wtedy okazało się, jak był znany i popularny, zwłaszcza wśród ubogich, którym chętnie służył. Powszechne było przekonanie, że odszedł święty.
Beatyfikował go 20 maja 1990 roku Jan Paweł II. W homilii powiedział, że „Piotr Jerzy daje nam przykład, że ‘szczęśliwe’ jest życie w Duchu Chrystusa, (…) że naprawdę warto poświęcić wszystko w służbie Bogu. Zaświadcza, że świętość jest dostępna dla wszystkich”.
Kto obchodzi imieniny 4 lipca? - sprawdź
Piotr Jerzy Frassati jest patronem młodzieży i studentów. Wzywany jest jako orędownik przez miłośników gór. Patronuje także członkom Akcji Katolickiej.
Skomentuj artykuł