Gdzie jest Bóg, gdy cierpią niewinni?

Cierpienie niewinnych jest jednym z najtrudniejszych doświadczeń ludzkiego życia i jednym z najbardziej palących pytań wiary. Choroba dzieci, przemoc wobec najsłabszych, niesprawiedliwość systemów społecznych czy dramat ucieczki przed złem – wszystkie te historie domagają się nie tylko współczucia, ale także refleksji i odpowiedzialności. W tej serii artykułów przyglądamy się różnym obliczom cierpienia niewinnych, pytając, jak Kościół, papieże i Ewangelia odpowiadają na ból, którego nie da się łatwo wyjaśnić.

• Cierpienie dzieci – spotkanie Papieża Franciszka z najmniejszymi
• Miłosierdzie Boga wobec zagubionych i wykluczonych
• „Gospodarka, która zabija” – strukturalne źródła cierpienia niewinnych
• Krzywda wyrządzona w Kościele – wołanie ofiar o prawdę i uzdrowienie
• Ucieczka, lęk i wygnanie – cierpienia Świętej Rodziny jako znak dla współczesnych
• Czy cierpienie może mieć sens? Perspektywa wiary i odpowiedzialności

Chore dzieci u Papieża Franciszka
Papież Franciszek odbył poruszające spotkanie z grupą nieuleczalnie chorych dzieci, ich rodzicami i wolontariuszami, które trwało godzinę w kaplicy Domu świętej Marty. W audiencji uczestniczyło około 20 dzieci w wieku od 2 do 14 lat – każde otrzymało indywidualne papieskie błogosławieństwo i wspólnie modlono się za nich. Spotkanie rozpoczęła jedna z małych uczestniczek, która przypomniała o wcześniejszym podobnym spotkaniu i modlitwach dzieci w pielgrzymkowych miejscach jak Loreto i Lourdes. Rodzice dzielili się trudnym doświadczeniem opieki nad ciężko chorym synem, gdy lekarze doradzali aborcję; podkreślili, że ich wybór był aktem głębszej miłości. Franciszek mówił o tajemnicy cierpienia niewinnych dzieci i nawiązał do męki Maryi przy ukrzyżowanym Jezusie, wyrażając podziw dla odwagi rodziców i heroizmu w codziennej opiece nad chorymi dziećmi.

Papież Franciszek: Bóg nie może przejść obok, nie szukając zagubionych
Papież Franciszek w papieskiej katechezie podkreślił, że „Bóg nie może przejść obok, nie szukając zagubionych”, odwołując się do ewangelicznej sceny spotkania Jezusa z Zacheuszem – celnikiem uważanym za wykluczonego i grzesznika. Jezus, widząc jego pragnienie spotkania, zatrzymuje się przy nim i okazuje mu miłosierdzie, a nie osąd, co wywołuje radość i przemianę w sercu Zacheusza. Franciszek zaznaczył, że Bóg stale szuka tych, którzy są zagubieni, nawet gdy ludzie czują się bez nadziei czy wykluczeni. Jego spojrzenie nie jest spojrzeniem wyrzutu, lecz miłosierdzia, które uzdalnia do przemiany życia. Ojciec Święty zachęca wiernych, aby pielęgnowali pragnienie spotkania z Jezusem i pozwolili się odnaleźć Bożemu miłosierdziu, które zawsze wyciąga rękę ku tym, którzy zgubili się w życiu.

Oto pierwsza adhortacja Leona XIV. Papież potępia "gospodarkę, która zabija"
Papież Leon XIV opublikował swoją pierwszą adhortację apostolską Dilexi te (“Umiłowałem cię”), przygotowaną częściowo przez papieża Franciszka przed jego śmiercią. W dokumencie potępia tak zwaną „gospodarkę, która zabija” – systemy ekonomiczne i ideologie, które prowadzą do nierówności, ubóstwa, głodu i wykluczenia społecznego, zamiast służyć godności każdej osoby ludzkiej. Leon XIV wzywa do sprawiedliwości społecznej, troski o chorych, migrantów, przeciwstawiania się przemocy wobec kobiet oraz zapewnienia prawa do edukacji. Podkreśla, że ubóstwo nie jest przypadkiem ani wyborem, ale skutkiem niesprawiedliwych struktur, których chrześcijanie nie mogą ignorować. Papież przypomina również tradycję Kościoła w opiece nad potrzebującymi i apeluje o zmianę mentalności – aby miłość Boga przejawiała się w konkretnym zaangażowaniu na rzecz ubogich i wykluczonych.

"Dzieci, którym wydarto niewinność!". Pomódl się za ofiary członków Kościoła
Oparty na rozważaniu Drogi Krzyżowej tekst „Dzieci, którym wydarto niewinność! Pomódl się za ofiary członków Kościoła” podejmuje bolesny temat krzywd wyrządzonych przez innych ludzi, także w kontekście wykorzystywania małoletnich. Autor pokazuje, że cierpienie ofiar nie wynika z boskiej woli, lecz ze złych decyzji ludzi, również tych w Kościele, którzy zamiast współczuć i chronić – bagatelizują zło i uciszają poszkodowanych. Tekst wzywa do współczucia, modlitwy i uznania ludzkiej słabości, a także do tego, by nie ukrywać krzywd ani nie usprawiedliwiać cierpienia w imię religii. Podkreśla, że Jezus łączy się z cierpiącymi i pragnie uzdrowienia ich ran, a prawdziwa miłość wymaga wrażliwości na ich ból i odpowiedzialności wobec skrzywdzonych.

Cierpienia Świętej Rodziny
Święta Rodzina, po wizycie Mędrców, doświadczyła ciężkich cierpień: Herod, obawiając się utraty władzy, chciał zabić Dziecię, co zmusiło Józefa do ucieczki z Maryją i Jezusem do Egiptu. Wędrówka przez pustynię była trudna i pełna niebezpieczeństw – brak pożywienia, wody i surowe warunki były znakiem ofiary miłości i posłuszeństwa Bogu. W tradycji pojawiają się fantastyczne opowieści o cudach na pustyni, ale rzeczywistość była surowsza i wpisywała się w doświadczenie cierpienia. Pobyt w obcym kraju, lęk przed prześladowaniem, strata bliskich i codzienna walka o byt odzwierciedlają doświadczenia wielu współczesnych ludzi zmagających się z ubóstwem, bezdomnością czy wygnaniem. Maryja i Józef nie skarżyli się jednak i z pełnym zaufaniem żyli Bożą Opatrznością, ukazując, że prawdziwa miłość przyjmuje cierpienie jako część drogi życia.