Jasna, czysta, sławna – św. Klara
Zafascynował ją przykład św. Franciszka z Asyżu. Była wtedy młodą dziewczyną. Postanowiła stać się siostrą dla braci franciszkanów. Założyła tzw. II zakon franciszkański. 11 sierpnia Kościół wspomina św. Klarę. Czczona jest m.in. jako ‘patronka telewizji’, choć żyła kilka wieków przed tym, nim ją wynaleziono.
Klara przyszła na świat w Asyżu, w roku 1194, w szlacheckiej rodzinie Favarone Offreduccio i jego żony Ortolany. Była najstarszą z trzech córek. Jej matka, podczas modlitwy w czasie ciąży ze swoją pierworodną, usłyszała słowa: „Nie bój się, gdyż to dziecko zabłyśnie swym życiem jaśniej niż słońce!” Z tego powodu córka po narodzinach otrzymał imię Klara, co po łacinie oznacza: jasna, czysta, sławna. Jej rodzina była zamożna i bardzo religijna. Miała też chwalebne tradycje rycerskie. Rodzicie chcieli dobrze wydać Klarę za mąż, ale ona miała inne pragnienia i plany.
Imiona świętych - Klara
Gdy miała zaledwie 12 lat, w Asyżu rozpoczynał swoją działalność Jan Bernardone, powszechnie znany jako Franciszek z Asyżu. Był od niej starszy o kilkanaście lat. Klara była zafascynowana jego osobowością i stylem życia. Wielokrotnie miała okazję się z nim spotykać. Pociągała ją jego duchowość i przykład poświęcenia Bogu. Klara miała wielkie pragnienie, by stać się siostrą dla braci franciszkanów.
Ulubiona modlitwa papieża Franciszka
Poprosiła Franciszka, aby wstawił się za nią u biskupa Asyżu i pozwolił jej na podjęcie takiej drogi życia. Jej bliscy nie byli skorzy do pozwolenia na to. Kiedy Klara dostała przyzwolenie od biskupa, nie mówiąc bliskim, potajemnie wymknęła się w nocy z domu. Było to w Niedzielę Palmową, 28 marca 1212 roku. Była zdecydowana, żeby całkowicie poświecić się Chrystusowi. Klara miała wtedy 18 lat.
Franciszek przyjął ją i dał jej prosty habit i welon zakonny. Rodzina nalegała, by wróciła do domu, ale nie dała się przekonać. Siostry zamieszkały w małym klasztorze przy kościele św. Damiana, który przygotował im św. Franciszek. Zadaniem apostolskim sióstr była modlitwa i pokuta w intencji braci, którzy oddawali się czynnej pracy apostolskiej. Bardzo szybko pojawiła się grupa innych naśladowczyń. Powstała z nich żeńska gałąź zakonu franciszkańskiego, tak zwany II zakon. Nazywany był wspólnotą Pań Ubogich, potocznie określanych jako klaryski. W 1215 roku Franciszek mianował Klarę pierwszą ksienią. Miała wtedy 21 lat.
Klara była pod duchowym urokiem św. Franciszka od samego początku. W duchowości nowej wspólnoty zakonnej widać echo tej fascynacji. Dominuje pragnienie życia ewangelią, naśladowanie sposobu życia, jaki wybrał dla siebie sam Jezus. Chodzi o dobrowolne ubóstwo i praktyki pokutne. Przez to doświadczenie rośnie poczucie bycia częścią wspólnoty chrześcijańskiej i pragnienie wierności Kościołowi katolickiemu. Klauzura i milczenie to sposoby na osiągnięcie głębi i owocności życia kontemplacyjnego.
Modlitwa oddania św. Karola de Foucauld
Klara zawsze uważała się za siostrę i duchową córkę św. Franciszka. W swoim testamencie, spisanym kilka lat przed śmiercią, oddała swoją wspólnotę pod władzę Kościoła Rzymskiego i opiekę Zakonu Braci Mniejszych. Klara prowadziła intensywne życie modlitwy i postów. Tradycja przekazuje, że już za życia dokonywała wielu cudów. Jest czczona jest jako patronka telewizji, gdyż pewnego razu, złożona chorobą, widziała i słyszała Pasterkę z pobliskiego kościoła. Był na niej św. Franciszek i jego bracia.
Kto obchodzi imieniny 11 sierpnia? - sprawdź
Klara zmarła 11 sierpnia 1253 roku. Dwa lata po śmierci kanonizował ją papież Aleksander IV. W ikonografii święta ukazywana jest w brązowym habicie. Przepasana jest białym, franciszkańskim sznurem z trzema węzłami, symbolizującymi śluby zakonne. W ręku trzyma monstrancję, lilię lub lampę.
Skomentuj artykuł