Ubodzy to ‘skarby’ Kościoła – św. Wawrzyniec

Wawrzyniec należy do najpopularniejszych świętych starożytności chrześcijańskiej. Sławę zyskał znosząc okrutną i męczeńską śmierć. Był diakonem w rzymskim Kościele. Powierzono mu administrację dóbr kościelnych, szczególnie dbałość o ubogich. Zamęczony został za czasów cesarza Waleriana. Kościół oddaje mu cześć w liturgii 10 sierpnia. Jego imię wymienia się w tak zwanym Kanonie Rzymskim w czasie Mszy św.

Mamy skąpe wiadomości historyczne dotyczące jego życia. Pochodził prawdopodobnie z małej osady Loret, niedaleko miasta Huesca w Hiszpanii. Urodził się w pierwszej połowie III wieku.

Imiona świętych - Wawrzyniec

Należał do grona siedmiu diakonów w Kościele rzymskim. Papież Sykstus II, który miał krótki pontyfikat, powierzył mu troskę o dobra kościelne oraz dbanie o ubogich. Wawrzyniec spełniał swoje obowiązki niezwykle sumiennie.

W połowie roku 258, za panowania cesarza Waleriana, wybuchło wielkie prześladowanie chrześcijan. Aresztowany został, między innymi, papież Sykstus i jego czterech diakonów. Niektóre pisma ukazują w tej grupie także diakona Wawrzyńca. Jednak najstarsza tradycja stanowczo przekazuje, że nie zginął on razem z papieżem.

Pancerz św. Patryka. Modlitwa na trudne czasy

Wawrzyniec administrował dobrami kościelnymi. Namiestnik, który działał w imieniu cesarza, liczył na to, że uda się go zastraszyć i zagrozić śmiercią, albo też namówić kuszącymi obietnicami i doprowadzić do przejęcia majątku Kościoła na rzecz władcy. Wówczas Wawrzyniec – jak przekazuje podanie – poprosił o kilka dni, aby mógł zebrać ‘skarby Kościoła’ i pokazać je namiestnikowi. W tym czasie – jak głosi tradycja – poukrywał cenne rzeczy. Podanie głosi, że uratował bezcenną relikwię świętego Graala, czyli kielich, którego Chrystus używał w czasie ostatniej wieczerzy. Wawrzyniec miał go wysłać potajemnie do rodziny w Hiszpanii.

Po kilku dniach razem z dużą grupą ubogich i potrzebujących, których wspierała wspólnota rzymska, stanął przed namiestnikiem. Wskazując na biednych, miał mu wtedy powiedzieć: ‘Oto są skarby Kościoła!’. Dowiedział się o tym cesarz Walerian i wściekły, skazał Wawrzyńca na okrutne tortury. Miał być biczowany, wieszano go aż do wyrywania członków ze stawów. W końcu rozciągnięto Wawrzyńca na żelaznym ruszcie, podgrzewano i pieczono żywcem na ogniu.

Męczeństwo św. Wawrzyńca - © José Luiz Bernardes RibeiroMęczeństwo Wawrzyńca miało miejsce 10 sierpnia 258 roku. Pochował go św. Justyn w grobie na posesji św. Cyriaki. Ze względu na okoliczności jego śmierci, bardzo szybko rozwinął się jego kult. Z Rzymu rozprzestrzenił się na cały Kościół. Cesarz Konstantyn w 330 roku wybudował bazylikę na jego grobie.

Święto ku czci męczennika Wawrzyńca obchodzono na cmentarzu przy via Tiburtina już od IV wieku. Zarówno w starożytności, jak i w późniejszych wiekach, był jednym z najbardziej popularnych świętych. Jego kult rozprzestrzenił się szybko na kraje Europy i świata. Wystarczy wspomnieć, że jedna z najważniejszych rzek i wielka zatoka w Kanadzie, została nazwana imieniem świętego męczennika.

Trzy wyjątkowe modlitwy za wstawiennictwem Archaniołów

Wawrzyniec czczony jest jako patron ubogich, piekarzy, kucharzy i bibliotekarzy. Oręduje także za chorymi na reumatyzm, za poparzonych, chroni od pożarów. Jest patronem przewodników i ratowników górskich.

Liturgiczne święto Wawrzyńca obchodzone jest jako święto diakonatu. Astronomowie i badacze nieba, bardzo regularne roje meteorów, czyli Perseidy, które w okolicach 10 sierpnia rozbłyskują na niebie, nazywają ‘łzami św. Wawrzyńca’.

Zobacz, kto świętuje imieniny 10 sierpnia?

W ikonografii święty przedstawiany jest jako diakon w dalmatyce. Najczęściej trzyma symbole męczeństwa: kratę i gałązkę palmy. Występuje też z księgą ewangelii i krzyżem. Niejednokrotnie ukazywany jest z sakiewką z pieniędzmi, które rozdawał ubogim.