Pielęgnowała czystość, słuchała głosu Boga – św. Kinga
Przybyła do Polski z Węgier jako kilkuletnia dziewczynka. Miała wyjść za mąż za polskiego księcia. Staranne wychowanie wraz ze swoim przyszłym mężem otrzymała na polskich dworach. Z jej rodziny pochodzi wiele świętych i błogosławionych. Razem z mężem ślubowali żyć w dziewiczym małżeństwie. Chciała zostać zakonnicą i spełniła swoje pragnienie, kiedy owdowiała. Wniosła do małżeństwa znaczny posag i dzięki temu odbudowano zniszczone w najazdach Tatarów polskie ziemie. Była wielką dobrodziejką Kościoła. Za jej przyczyną do Polski przybyli górnicy solni i ona pomogła wykorzystać to bogactwo natury. 24 lipca Kościół wspomina świętą Kingę.
Kinga, czasami zwana też Kunegundą, urodziła się w 1234 roku. Była trzecią córką, z siedmiorga rodzeństwa, króla węgierskiego Beli IV i Marii, córki cesarza bizantyjskiego Teodora I Laskarisa. Jej rodzona siostra Małgorzata została kanonizowana. Podobnie jak ciotka, Elżbieta. Druga siostra, Jolenta, została beatyfikowana. Tak samo szwagierka, Salomea.
Imiona świętych - Kinga
Kilka pierwszych lat życia Kinga spędziła prawdopodobnie w Ostrzyhomiu. Tam otrzymała wychowanie religijne i wykształcenie. Miała poślubić polskiego księcia Bolesława. Dlatego jako pięcioletnia dziewczynka w 1239 roku przybyła do Polski. ‘Zrękowiny’ odbyły się najprawdopodobniej w Wojniczu, na tamtejszym zamku. Później Kinga wraz z Bolesławem przebywała w Sandomierzu. Tam pod okiem opiekunów i wychowawców.
Były to trudne czasy. Tatarzy ze wschodu najechali polskie ziemie. Było coraz bardziej niebezpiecznie. Dlatego Kinga wraz z Bolesławem opuścili Sandomierz i przybyli do Krakowa. Później udali się na Węgry, ale tam też nie było bezpiecznie. Udali się zatem na Morawy, do Welehradu.
Telegram do św. Józefa z prośbą o szybki ratunek
Do Krakowa wrócili dopiero w roku 1243. Miasto było jednak w ruinie. Z tego powodu zamieszkali w Nowym Korczynie. To właśnie tam Kinga zdołała przekonać Bolesława do dziewiczego małżeństwa, którego od dawna pragnęła. Oboje złożyli śluby dozgonnej czystości wobec krakowskiego biskupa Prandoty.
Małżeństwo Kingi i Bolesława zostało zawarte na zamku krakowskim w 1247 roku. Nie zostało nigdy skonsumowane ze względu na podjęty ślub czystości. Bolesław miał wtedy 21 lat, jego żona 13. Kinga wniosła w małżeństwo spory posag. Posłużył on w dużej części do odbudowy księstwa krakowskiego i sandomierskiego po zniszczeniach od najazdu Tatarów. Żeby spłacić tę ‘pożyczkę’ od żony Kingi, Bolesław V oddał jej w wieczyste posiadanie ziemię sądecką.
Kinga wspierała Bolesława w rządach. Potwierdza to wiele zachowanych dokumentów. Sól była wydobywana w Polsce już wcześniej, ale to za sprawą sprowadzonych przez Kingę z Węgier górników solnych wydobycie ze złóż w Wieliczce i Bochni zwiększyło się, wzbogacając tym samym książęcą kasę.
Bolesław V, zwany Wstydliwym, zmarł 7 grudnia 1279 roku. Kinga zdecydowała, że nie obejmie po nim władzy. Postanowiła resztę życia spędzić w klasztorze, co było długo noszonym w sercu pragnieniem.
Modlitwa Jana Pawła II o dar pokoju
W lipcu 1280 roku ufundowała i uposażyła klasztor klarysek w Starym Sączu. Wstąpiła do niego niedługo potem. Prawdopodobnie nie spełniała w nim żadnych funkcji przełożeńskich. Profesję zakonną złożyła w 1289 roku. Zmarła w klasztorze w Starym Sączu 24 lipca 1292 roku. Tam też została pochowana.
Kingę beatyfikował papież Aleksander VIII, a kanonizował – po kilku podjętych w ciągu wieków próbach zakończenia procesu – 16 czerwca 1999 roku Jan Paweł II. Wzywał wtedy Polaków, żeby patrzyli na Kingę, która w czystości i dziewictwie doświadczała swojej niezwykłej wolności. Zwracając się szczególnie do młodych, prosił, aby bronili swojej wewnętrznej wolności, pielęgnowali czystość i słuchali głosu Boga, jeśli powołuje ich do dozgonnej czystości.
Kto świętuje imieniny 24 lipca? - sprawdź
W ikonografii św. Kinga ukazywana jest w stroju klaryski lub księżnej, często z makietą klasztoru klarysek w Starym Sączu, czasem z bryłą soli i pierścieniem.
Skomentuj artykuł