Imiona świętych

Imię męskie wywodzące się od starożytnego rodu rzymskich plebejuszów Antonii, lub gens Antonia. Najsłynniejszą postacią z tego rodu był Marcus Antonius, czyli Marek Antoniusz, najpierw współpracownik, a potem przeciwnik Augusta Oktawiana. Skąd się wzięła nazwa tego rodu, nie wiemy; pod koniec republiki...

Imię żeńskie pochodzenia włoskiego, utworzone od męskiego Jacopo, Giacobbe, Giacomino. U nas nie używane. Odpowiedniki obcojęz.: łac. Jacobina, wł. Giacomina. Hagiografowie wymieniają w rozmaitych kontekstach dwie błogosławione Włoszki, które nosiły to imię. Pomijając Jakobinę (Jacopinę, Pinę) z Pizy,...

Jest to imię wywodzące się z węgierskiej formy zdrobniałej imienia KUNEGUNDA, zapożyczonego przez Węgrów od Niemców. W piśmiennictwie węgierskim występują formy: Kunegund, Kinga, Kynga, Kynka. W Polsce pierwsza nosiła je pochodząca z Węgier żona Bolesława Wstydliwego. W polskich źródłach poświadczone...

Jest to żeńskie imię pochodzenia łacińskiego (zob. KRYSTYN). W Polsce poświadczone od XIII w. Nosiła je m.in. żona Władysława II, córka cesarza Henryka IV. W języku staropolskim imię to przejęto jako Krzysztyna, Krystyna oraz Kierstyna. Formy skrócone to: Krystka, Krzyszka, Krysia, Krynia. Odpowiedniki...

Jest to imię dwuczłonowe pochodzenia germańskiego. Składa się z elementów: kunni- (goc. kuni) 'ród, plemię' i -gund 'walka'. Kunegunda to 'bojowniczka rodu'. Odpowiedniki obcojęz.: łac. Cunegundis, fr. Cunégonde, niem. Kunigunde, wł. Cunegonda. Święte i błogosławione, które nosiły to imię, nie są liczne....

Jest to przejęte ze Skandynawii do języków wschodniosłowiańskich imię Helga (dosł. 'zdrowa, szczęśliwa'). Pochodzi od starogermańskiego hails (por. niem. heil, heilig 'zdrowy, szczęśliwy'). Imię Olga pojawia się w dokumentach średniowiecznych w formach: Olga, Holga, Alga. Dziś imię to występuje w Polsce...