Szukana litera: "o"
Imię pochodzenia semickiego - por. arabskie Abdallah 'niewolnica Allaha'. Odpowiedniki obcojęz.: łac. Obdulia, hiszp. Obdulia. Obdulia z Toledo pojawiła się w księgach liturgii mozarabskiej dopiero na początku XVI stulecia. Nic bliższego o niej nie wiemy. Baroniusz, który tę nieznaną dziewicę wpisał...
Zobacz więcejImię pochodzenia łacińskiego, genetycznie nomen gentilicium, którego podstawę stanowi czasownik obeo, -ire, -itum 'przeciwić się, opierać się; odejść, rozstać się'. Odpowiedniki obcojęz.: łac., ang. Obitius, wł. Obizio. Obicjusz. Był rycerzem. Gdy po bitwie leczył się z ran, doznał wizji wiecznego...
Zobacz więcejImię pochodzenia greckiego, od mitologicznego Okeanosa (gr. -keanós) - syna Uranosa i Gey, męża Tetydy oraz ojca nimf. -keanós oblewał szeroką wstęgą tarczę ziemską. Odpowiedniki obcojęz.: łac., ang. Oceanus, gr. -keanós, fr. Océan. Ocean, męczennik. Breviarium Syriacum, najstarsze z zachowanych martyrologiów...
Zobacz więcejImię pochodzenia germańskiego, którego podstawę stanowi element -d- / -t- (swn. auda) 'majątek, dziedzictwo, posiadłość, bogactwo'. Człon -d- / -t- był częsty w piśmiennictwie germańskim, zwłaszcza anglosaskim, jako człon pierwszy. Rzadziej występował jako człon drugi, np. Alodia. W Polsce imię poświadczone...
Zobacz więcejJest to zromanizowana forma germańskiego imienia Otto / Odo, które powstało w wyniku skrócenia pełnych imion dwuczłonowych z pierwszym członem -d- (np. Odward / Edward). Forma Otto jest formą niemiecką. Element -t- / -d- / --d 'dziedzictwo, majątek' był często używany w imiennictwie germańskim, np....
Zobacz więcejImię pochodzenia germańskiego, złożone z członów: -d- / -t- 'majątek dziedziczny, posiadłość, bogactwo' i rik 'władający, panujący'. W Polsce imię występuje sporadycznie. Odpowiedniki obcojęz.: łac. Odoricus, niem. Odorich, Oderic, Oderik, wł. Odorico. Odoryk z Pordenone. Wedle pochodzenia nazywał...
Zobacz więcej