Imiona świętych

Jedno z bardziej popularnych imion w Polsce; zapewne wywodzi się od łacińskiej formy imienia HIACYNT (Hyacynthus). Z formy łacińskiej przejęto sylabę iac (nagłosowe h- traktowano jako przydech - por. arbuz: harbuz, armata: harmata) i do tej sylaby dodano występujący w imiennictwie polskim spieszczający...

Imię męskie wywodzące się od imienia Hiacynt.Jest to imię pochodzenia greckiego (Hya­kinthos). Nosił je mitologiczny ulubieniec Apollina i Zefira, syn Amiklasa i Diomedy. Zazdrosny Zefir spowodował jego śmierć. Z krwi zabitego Hiacynta wyrosły kwiaty na­zwa­ne jego imieniem (łac. hyacinthus orienta­lis)....

To włoska forma hipokorystyczna imienia Jakub: Jacopone, Giacobbone. Jakkolwiek nie jest to imię odrębne, tu wyjątkowo odstępujemy od naszego zwyczaju i poddajemy się temu, który w repertoriach i encyklopediach uchodzić może za powszechny: franciszkański bojownik-trubadur znany jest szeroko pod imieniem...

To znane i popularne w Polsce imię jest pochodzenia germańskiego. Na gruncie germańskim było imieniem złożonym, w którym obie części składowe, tj. hadu- i -wig, miały to samo znaczenie - 'walka'. Bardzo dobrze znamy to imię z historii Polski. Dziś najczęściej kojarzy się nam z osobą Jadwigi, królowej...

Imię to powstało jako zdrobnienie od Jagi; ta zaś stanowi formę zdrobniałą od Jadwigi. Obecnie Jagoda jest rozpoznawalnym zdrobnieniem od Jadwigi. Jagoda występowała jako antroponim już w średniowieczu - zanotowana w 1423 roku - jednakże jako nazwa osobowa męska

Imię żeńskie pochodzenia włoskiego, utworzone od męskiego Jacopo, Giacobbe, Giacomino. U nas nie używane. Odpowiedniki obcojęz.: łac. Jacobina, wł. Giacomina. Hagiografowie wymieniają w rozmaitych kontekstach dwie błogosławione Włoszki, które nosiły to imię. Pomijając Jakobinę (Jacopinę, Pinę) z Pizy,...

Jest to imię biblijne, wywodzące się z hebrajskiego Jaaqob - 'niech Bóg strzeże'. Ludowa etymologia łączy je z rzeczownikiem aqueb 'pięta' (aluzja do Rdz 25, 26: -zaraz potem ukazał się brat jego, trzymający Ezawa za piętę; dano mu przeto imię Jakub-). Warto dodać, że to samo imię odnaleziono też w Mezopotamii,...

Jest to imię pochodzenia celtyckiego, a właściwie przyswojona przez Celtów brytyjskich forma imienia biblijnego Jakub. U nas nie używane. Odpowiedniki obcojęz.: łac. Iacutus, ang., fr. Jacut. Jakut i Gwetenok (Winwal). Byli synami św. Frakana i jego żony Alby. Razem z rodzicami uszli przed Saksonami...