Imiona świętych

Jest to imię pochodzenia germańskiego; powstało przez skrócenie członu pierwszego imienia Adalbert (adal- w al-). Całość można wyrazić jako 'mąż sławny szlachetnością, doskonałością' (człon drugi -berht 'sławny'). Na terenie Polski imię to poświadczone jest od r. 1168 w formie Albert. Nosił je wójt...

Jest to polskie spieszczenie imienia JAN. Formantem spieszczającym jest tu -usz, które dodawano do imienia chrześcijańskiego, do jego tematu lub jego części (np. jednej sylaby). W źródłach notowane od w. XII. Ten zdrabniający formant występuje już w nazwach osobowych Bulli Gnieźnieńskiej. Od czasów najdawniejszych...

Jest to złożone imię pochodzenia germańskiego. W członie pierwszym zawarty jest element hlut- 'sławna, słynna', a w drugim -hild 'wojna, walka'. W dokumentach zapisywane jest jako Chlotildis, Clotildis, Clothildis. Z doby staropolskiej brak poświadczeń tego imienia. Dziś występuje bardzo rzadko. Odpowiedniki...

Dwuczłonowe imię germańskie, złożone z elementów kuoni- (küene) 'śmiały' i -rat 'rada'. Całość znaczy: 'śmiały w radzie'. Było to imię kilku niemieckich cesarzy Św. Cesarstwa Rzymskiego, a od nich przejęte zostało przez książąt śląskich i mazowieckich (np. Konrad Mazowiecki). Nosił je też (jako drugie)...

Jest to bardzo popularne dziś imię kobiece. Popularność tę zawdzięcza temu, że nosiła je Matka Boża. Forma Maria pochodzi ze zgrecyzowanego hebrajskiego Mirjam, Marjam. Etymologicznie imię to łączy się z akadyjskim mari-m 'napawa radością'. W greckiej wersji Nowego Testamentu występuje forma Mariám. Imię...

Jest to łacińska forma żeńska imienia greckiego Olympiás. Zostało to imię utworzone od nazwy góry Olimp, siedziby Zeusa, bądź też od nazwy miasta Olimpia na Peloponezie. W miejscowości tej, w gaju nad Alfejosem, odbywały się od r. 776 przed Chr. igrzyska sportowe na cześć Zeusa. Imię to jest u nas znane,...

Imię męskie pochodzenia normandzkiego. Wywodzi się od zniekształconego słowa Alfihar oznaczającego "armia elfów". Z czasem wymowa imienia została zmieniona i zaczęto je wiązać z łacińskim oliva oznaczającym "drzewo oliwne". W średniowieczu przybierało ono w Polsce formy Oliwir, Olwir, Olwer.Imię to bywa...

Chrześcijańskie imię greckie (Pétros), pochodzące od rzeczownika pospolitego pétra 'skała, opoka'. Jest odpowiednikiem aramejskiego wyrazu kefas 'skała, opoka', użytego w funkcji przydomka. Należy do najwcześniejszych imion chrześcijańskich. W Polsce jest to bardzo popularne imię męskie od najdawniejszych...

Imię pochodzenia łacińskiego, genetycznie cognomen od wyrazu pospolitego regina 'królowa'. Na gruncie chrześcijańskim odnosi się do tytułu Matki Bożej Królowej Nieba (Regina Coeli). W Polsce poświadczone od XIV w. w postaci Regina i w zdrobnieniu Regnoszka, Regnuszka. Natomiast pojawiająca się w czasach...

Odpowiedniki obcojęz.: łac., niem. Rufus, ang. Ruff, fr. Rufus, Ruf, wł. Rufo, Ruffo. W zapisach hagiograficznych widnieje około dwunastu świętych tego imienia. Nie ośmielamy się podawać liczby dokładniejszej, bo Rufus często występuje zamiennie z omawianym powyżej Rufinem. Nie o wszystkich też należy...

Jest to imię słowiańskie złożone z członu przymiotnikowego twardo- 'twardy' i rzeczownikowego -sław. Poświadczone jest w dokumentach od 1218 r. Ubocznie mogła też występować forma Twardzisław. Spieszczenia to: Twardzik, Twardosz. W kalendarzu imion słowiańskich umieszczone zostało 21 listopada. Odpowiedniki...

Jest to forma skrócona dwuczłonowego imienia słowiańskiego WIELISŁAW. W. Taszycki objaśnił tę formę jako twór literacki wymyślony przez K. Brodzińskiego. W. Doroszewski zaś wywodził je z imienia Więcesław - Więsław (przez błędne odczytanie Wiesław). M. Malec w pracy Budowa morfologiczna staropolskich...