Imiona świętych

Imię pochodzące ze skrócenia dwuczłonowych imon: Adelina, Adelajda i Adela. Dziś używane jako imię samodzielne, ale dawniej u nas nie notowane. Nosiła je Ada Sari, właściwie Jadwiga Szajer (1889-1968), śpiewaczka operowa, profesor PWSM w Warszawie. Odpowiedniki obcojęz.: łac., ang., fr., niem., wł....

Znaczenie imienia nieznane. Od czasów Józefa Flawiusza sądzono, że Adam oznacza 'czerwony' (Adam miał być ulepiony z czerwonej gliny). Obecnie przyjmuje się, że imię to pochodzi z sumeryjskiego ada-mu 'mój ojciec' albo z akadyjskiego ad-mu 'zbudowany, zrodzony', albo jeszcze z arabskiego adama 'łączyć...

Imię żeńskie pochodzenia germańskiego, ale do nas przyszło z języka francuskiego. Na gruncie germańskim było to pierwotnie imię skrócone od imion dwuczłonowych typu Adalberga, Adalgundis, Adalheid, Adallinda, w których w części pierwszej występował rzeczownik adal 'szlachetny ród, szlachetny stan' (niem....

Imię biblijne z hebrajskiego hawwa 'dająca życie, matka (i nazwał Adam żonę swą imieniem Ewa, bo jest matką wszystkich żyjących: Rdz 3, 20)'. W Septuagincie pisane jest to imię jako Eua, skąd przejęte zostało do łaciny jako Eva. Imię pierwszej kobiety etymologicznie łączą też czasem z arabskim słowem...

Imię żeńskie pochodzenia celtyckiego. (oznacza -radość-, -światło-) lub wywodzące się z hebrajskiego imienia Ewa, od słów hajja lub hawwa (-wzięta od męża- lub -dająca życie-).

Jest to imię pochodzenia greckiego - od słowa gregórios 'gorliwy, czuwający'. Imię to nosiło wielu papieży, np. Grzegorz I Wielki, Grzegorz XIII, twórca kalendarza gregoriańskiego. W Polsce imię występuje już w średniowieczu w formie Grzegorz (1311) i formach: Gryhory (1490), Hrehory (1473), Hryhory...

Imię pochodzenia germańskiego, żeński odpowiednik męskiego HERMIN. Hermina to 'poświęcona Herminowi'. Na gruncie niemieckim jest traktowane jako żeński odpowiednik imienia Herman. W Polsce występuje bardzo rzadko, w czasach nowszych. Nosiła je np. Herminia Naglerowa (1890-1957), pisarka. Odpowiedniki...

Jest to imię pochodzenia greckiego. Formalnie jest to użyty w charakterze imienia własnego przymiotnik eirenaíos 'spokojny, pokojowy'. Ten ostatni jest z kolei tworem od rzeczownika eir-n- 'pokój, spokojne życie' (zob. IRENA). Imię greckie Eirenaios przejęli Rzymianie w wymowie Irenaeus, co stało się...

Irma to imię żeńskie wywodzące się od imienia Hermina; jest żeńskim odpowiednikiem męskiego imienia Hermin.Hermina to mię pochodzenia germańskiego, żeński odpowiednik męskiego HERMIN. Hermina to 'poświęcona Herminowi'. Na gruncie niemiec­kim jest traktowane jako żeński odpowiednik imienia Herman. W Polsce...

Irmina to imię żeńskie wywodzące się od imienia Hermina; jest żeńskim odpowiednikiem męskiego imienia Hermin.Imię pochodzenia germańskiego, żeński odpowiednik męskiego HERMIN. Hermina to 'poświęcona Herminowi'. Na gruncie niemiec­kim jest traktowane jako żeński odpowiednik imienia Herman. W Polsce występuje...

To imię biblijne, pochodzenia semickiego (hebrajskiego): N-ah 'przynoszący spokój'. Greka przejęła je jako N-e, a łacina Noë. W Polsce notowane od 1295 r. w postaciach: Noe i Nojek. Współcześnie występuje bardzo rzadko w postaci Noach, a więc w formie hebrajskiej. Odpowiedniki obcojęz.: łac. Noë, Noa,...

Jest to imię pochodzenia greckiego, złożone z członów: dzeno- i -bios. Pierwszy człon pochodzi od homeryckiej formy imienia Zeus (Dz-n, Dz-nós). Człon drugi pochodzi od rzeczownika -biós 'życie'. Jest to więc imię teoforyczne. Wymowa Zenóbios, zamiast starszej Dzenóbios, pochodzi z czasów rzymskich. Imię...