Imiona świętych

To imię prawdopodobnie semickiego (punickiego) pochodzenia. Wywodzi się ono od rdzenia n-b- 'wylewnie mówiący, modlący się, wykładający, wymowny, przepowiadający, prorok' (hebr. n-b- 'prorok'). W Polsce notowane w 1336 r. w postaci Nabur (zmiana o - u nastąpiła przed r, co jest zgodne z zasadami fonetyki...

Słowiański odpowiednik imienia Elpidja, imienia pochodzenia greckiego, które wywodzi się od słowa elpís, -dos 'nadzieja'; występowało w formie męskiej (Elpidius) i żeń­skiej Elpide (Elpis, -dis). Powstało zaś ono w krę­gu chrześcijan mówiących po grecku i jest użytą w funkcji imienia nazwą cnoty boskiej.W...

W kręgach chrześcijańskich nazwy cnót boskich zaczęto nadawać jako imiona chrzestne (np. św. Zofia i jej córki: Wiara, Nadzieja i Miłość). W Polsce imię Nadzieja pojawia się i dziś sporadycznie, choć bardziej znane są jego rosyjskie formy: Nadia, Nadieżda. Odpowiedniki obcojęz.: łac. Spes, ang. Hope,...

Imię pochodzenia hebrajskiego, dobrze znane z Biblii, w której nosi je prorok z Elkosz. Może być imieniem prostym, i wtedy rozumieć je trzeba jako 'pocieszenie' lub 'pocieszyciel' (hebr. Nahhum), ale może być też formą skróconą teoforycznego imienia Nehemiasz (hebr. Nehhemajah) 'Bóg pocieszy', 'Bóg jest...

Imię pochodzenia łacińskiego, genetycznie cognomen powstałe na podstawie greckiego wyrazu pospolitego nama, -atos 'źródło, nurt, prąd, woda płynąca'. Może to być także cognomen utworzone od nazwy etnicznej galijskiego plemienia Nammates, i wtedy oznaczałoby człowieka 'z plemienia Nammatów'. Odpowiedniki...