Witaj Królowo, Matko i nadziejo – Najświętsza Maryja Panna Królowa

Kult Maryi Panny Królowej jest obecny w Kościele od starożytności. Kościół obchodzi to liturgiczne wspomnienie 22 sierpnia. Zostało ono wprowadzone w 1954 roku przez papieża Piusa XII. Chciał w ten sposób uczcić setną rocznicę ogłoszenia dogmatu o Niepokalanym Poczęciu Najświętszej Maryi Panny.

Pismo św. bezpośrednio nie przypisuje Maryi tytułu królewskiego. Możemy się zatem odwoływać tylko do tekstów pośrednich. One w pewnym sensie ukazują tę prawdę. W Księdze Rodzaju Maryja jest wskazana jako ta, która zniszczy głowę węża (Rdz 3, 15). Archanioł Gabriel w Ewangelii św. Łukasza nazywa ją ‘Błogosławioną między niewiastami’ (Łk 1, 48). Księga Apokalipsy opisuje ją jako Niewiastę obleczoną w słońce, z księżycem pod jej stopami i wieńcem z gwiazd dwunastu na głowie. Sam Jezus, na pytanie zadane wprost przez Piłata potwierdza, że jest królem. Przypisując zatem tytuł królewski Synowi, Jego Matkę można określać jako Królową.

Św. Efrem w IV wieku pisze o Maryi: ‘Dziewico czcigodna, Królowo i Pani’, oraz ‘po Trójcy jest Panią wszystkich’. Św. Jan Damasceński nazywa Maryję ‘Królową rodzaju ludzkiego’ i ‘Panią wszechstworzenia’.

Litania do Matki Bożej Królowej Pokoju

Lud Boży od początku uważał Maryję za Królową. Potwierdzeniem tego jest ikonografia chrześcijańska. Maryja zawsze ukazywana była na tronie jako panującą. Już od wczesnego średniowiecza Matka Boża przedstawiana jest w otoczeniu aniołów, którzy podtrzymują jej koronę. Kolejnym przejawem czci oddawanej Maryi Królowej jest dawny zwyczaj koronowania jej wizerunków i figur, zwłaszcza tych, które zasłynęły łaskami.

Maryja Królowa - Master of the Legend of Saint Lucy, Public domain, via Wikimedia CommonsO kulcie Maryi Królowej świadczą też teksty modlitw, które znalazły upodobanie ludu Bożego, jak choćby dobrze znane: Pod Twoja obronę czy Salve Regina – Witaj Królowo. Ukoronowanie Maryi na Królową nieba i ziemi jest też jedną z tajemnic różańca, który wierni na całym świecie chętnie odmawiają.

Konstytucja dogmatyczna o Kościele ‘Lumen gentium’ Soboru Watykańskiego II mówi o Maryi, że „z ciałem i duszą wzięta została do chwały niebieskiej i wywyższona przez Pana jako Królowa wszystkiego, aby bardziej upodobniła się do Syna swego”.

Modlitwa do Matki Bożej wniebowziętej

Maryja jest Królową, ponieważ jest związana w szczególny sposób ze swoim Synem, Panem panujących i Królem królujących. Tak pisał o tym św. Paweł VI w adhortacji apostolskiej Marialis Cultus: „W Maryi Pannie wszystko odnosi się do Chrystusa i od Niego zależy: mianowicie ze względu na Niego Bóg Ojciec od wieków wybrał Ją na Matkę pod każdym względem świętą, a Duch Święty przyozdobił darami, jakich nikomu innemu nie udzielił”.

Królowanie Maryi jest emanacją Jej zjednoczenia z Jezusem – Synem. Z woli Boga Maryja ma znaczny udział w Bożej odpowiedzialności za świat i Jego miłości do niego. Papież Benedykt XVI dodatkowo zwraca uwagę, że królowanie Jezusa i Maryi jest inne od popularnych obrazów królów i władców. „Królowanie Chrystusa jest utkane z pokory, służby i miłości. Jest to przede wszystkim służenie, pomaganie, miłowanie. Pamiętajmy, że Jezus został ogłoszony królem na krzyżu, gdy Piłat napisał ‘Król żydowski’. Na krzyżu ukazał On, że jest królem i w jaki sposób jest królem – cierpiąc za nas, z nami, miłując aż do końca i w ten sposób rządzi, tworzy prawdę, miłość, sprawiedliwość. Czy też podczas Ostatniej Wieczerzy, pochylając się i obmywając stopy swoim uczniom. Tak więc królowanie Jezusa nie ma nic wspólnego z panowaniem władców tego świata, jest Królem, który służy swoim sługom”. W ten sam sposób Maryja jest Królową służby, daru z siebie i uniżenia. Ona jest Królową kochającą, pokorną służebnicą. Jej królowanie w całej pełni wpisuje się w królewską godność i misję Syna, który jest Królem królujących.