Podcast Ewy Skrabacz i Wojciecha Ziółka SJ | Dialogi w Połowie Drogi | Odcinek 12
"Dialogi w połowie drogi" – odcinek 12. Ewa Skrabacz i Wojciech Ziółek SJ dotykają niezwykle bolesnego tematu śmierci ośmioletniego Kamila z Częstochowy. Pytają samych siebie, jak reagować i jak nie reagować w takich sytuacjach. Starają się znaleźć odpowiedź na to, co rzeczywiście pomaga, co jest dobre. Oburzać się? Protestować? Modlić się? Za sprawców też?
Jeśli umiera ośmioletnie dziecko, to już jest tragedia. Ale co powiedzieć, kiedy to dziecko umiera na skutek ran i obrażeń zadanych mu przez dorosłych, którzy powinni byli troszczyć się o niego? Jak reagować?
Nie ma gotowych odpowiedzi, bo też nikt nie jest przygotowany na taką tragedię. Każdy radzi sobie, jak może, jak umie. Najczęściej reagujemy bardzo gwałtownie: oburzamy się, oskarżamy, potępiamy. Reagujemy tak, aby jak najszybciej pozbyć się bardzo nieprzyjemnego uczucia bólu, bezradności i beznadziei. Nasze oburzenia, potępienia i oskarżenia właśnie to mają na celu.
Zamiast pozbywać się emocjonalnego dyskomfortu, warto zadać sobie pytanie podobne do tego, jakie swego czasu Pan Jezus zadał swoim rozmówcom: „Czy myślicie że owych osiemnastu, na których zwaliła się wieża w Siloam i zabiła ich, było większymi winowajcami niż inni mieszkańcy Jerozolimy?” (Łk 13,4). Czy myślicie, że ojczym Kamilka jest większym winowajcą niż wy? A jeśli tak, to czy już pomodliliście się za niego?
Na pytanie „jak reagować?” nie ma gotowych odpowiedzi, ale wydaje się, że sensowną, pomocną i dobrą reakcją jest ta, która nie będzie znieczulać, ale wręcz przeciwnie, która poruszy nasze serca.
Skomentuj artykuł