Na przełomie roku 1259/60 Tatarzy najechali Polskę. Przeprawili się przez Wisłę i zaczęli pustoszyć Sandomierz. Byli okrutni i nie przepuszczali nikomu. Mordowali mężczyzn, kobiety i dzieci. Wdarli się też do kościoła św. Jakuba, gdzie była grupa prawie pięćdziesięciu dominikanów razem ze swoim przeorem Sadokiem. Modlili się i śpiewali Salve Regina. Wszyscy zginęli z rąk napastników. Stało się to 2 lutego 1260 roku.
Niewiele wiemy o młodych latach Sadoka. Pierwsza informacja potwierdzona w dokumentach to postanowienie kapituły generalnej dominikanów z roku 1221, które mówi, że Sadok i trzech innych współbraci zostało wysłanych przez św. Dominika na Węgry, aby tam założyć nową prowincję młodego zakonu.
Imiona świętych - Sadok
Najprawdopodobniej Sadok około roku 1217 studiował w Bolonii. Tam spotkał Dominika Guzmana, założyciela dominikanów, który przyjął go do zakonu. Sadok to pierwszy Polak, który został dominikaninem.
Sadok udał się na Węgry z bł. Pawłem Węgrzynem. Potem apostołował w Mołdawii i na Wołoszczyźnie, głosząc Ewangelię pogańskim Kumanom. Był przeorem klasztoru w Zagrzebiu. Wrócił do Polski i został przeorem w klasztorze św. Jakuba w Sandomierzu.
Modlitwa o. Pio w trudnych i beznadziejnych sytuacjach
Abraham Bzowski, dominikanin, historyk i teolog z przełomu XVI i XVII wieku, opierając się na dokumentach, które nie zachowały się do naszych czasów, opisuje historię męczeństwa i przytacza listę braci, którzy zginęli za wiarę. W dziele „Propago Divi Hyacinthi” tak opisuje te wydarzenia: „W noc poprzedzającą rzeź klasztoru błogosławiony przeor Sadok, otoczony pobożną gromadką braci, przebywał w kościele św. Jakuba w Sandomierzu, aby odśpiewać Jutrznię. Zgodnie z pradawnym zwyczajem zakonnym brat nowicjusz przystąpił do odczytania listy męczenników, jaka przypadała na następny dzień. Nagle widzi wypisane złotymi okrągłymi literami takie oto słowa: ‘W Sandomierzu, męczeństwo czterdziestu dziewięciu męczenników’. Ogarnęła go wątpliwość: przeczytać czy pominąć milczeniem? Odrzucił wszakże lęk i dźwięcznym, choć drżącym głosem odśpiewał złotą zapowiedź. Zdumiał się Sadok niesłychanym czytaniem… Powiada Sadok: ‘Bracia, to jest przestroga od Boga!... To Pan życia i śmierci zaprasza nas do nieśmiertelności!... Trzeba nam umrzeć. Uczyńmy to ochoczo. Za te święte ołtarze, za te obrazy Chrystusa i Najświętszej Bogurodzicy, za tę bezkrwawą żywą Ofiarę – przez cierpliwość okażmy nasze męstwo!’”
Modlitwa Jana Pawła II o pogodzenie wrogów
Pierwsze, kanoniczne badanie przypadku męczeństwa braci dominikanów przeprowadzono w XVII wieku. Dla Rzymu nie było to wystarczające. Podjęto zatem rewizję procesu, ale podstawowym problemem było nieznane miejsce, gdzie zostały złożone szczątki męczenników. Ostatecznie papież Pius VII zezwolił na kult publiczny w 1807 roku.
Pielgrzymka Jana Pawła II do Polski - Sandomierz (1999)
Dopiero w roku 1959 przeprowadzono wykopaliska na terenie klasztoru i znaleziono wspólną mogiłę, gdzie było około 330 szkieletów osób różnej płci i wieku. Były tam również klamry do pasów, co wskazywało na szkielety zakonników. Na pamiątkę męczeństwa Sadoka i 48 towarzyszy, polscy dominikanie mają przywilej noszenia czerwonych pasów. W ikonografii bł. Sadok ukazywany jest razem z braćmi, niekiedy w scenie męczeństwa.
Skomentuj artykuł