Uwięziona z zazdrości o urodę – św. Beatrycze z Silvy
Beatriz Meneses da Silva zasłynęła ze swojej urody. Była jedną z dam na dworze królowej kastylijskiej Izabeli I Katolickiej. Z powodu urody Beatrycze, zazdrosna o jej wdzięki władczyni wtrąciła ją do więzienia… To mogła być tragedia, ale w tym czasie odosobnienia słynąca z urody arystokratka odnalazła swoją drogę do świętości. 2 września Kościół wspomina św. Beatrycze z Silvy, założycielkę kontemplacyjnego zgromadzenia zakonnego, koncepcjonistek.
Założony przez św. Beatrycze Zakon Niepokalanego Poczęcia nadal funkcjonuje. Dziś należy do niego ok. 1800 mniszek. Żyją one w ponad 160 klasztorach, głównie w krajach hiszpańskojęzycznych. Połowa z nich znajduje się w samej Hiszpanii. Inne domy zakonne sióstr koncepcjonistek istnieją w Meksyku, Kolumbii, Ekwadorze, a także w Brazylii.
Beatrycze pochodziła z Portugalii. Nie mamy pewnych informacji ani kiedy, ani gdzie przyszła na świat. Jeśli byłby to wskazywany rok 1424, to wtedy byłaby to prawdopodobnie Ceuta w Afryce Północnej. Jeśli zaś wskazywany przez innych rok 1437, to być może miejscowość Campo Mayor (dziś na pograniczu Portugalii i Hiszpanii). Beatrycze była jednym z jedenaściorga dzieci w arystokratycznej rodzinie gubernatora, związanej z rodem panującym. I to w rodzinie Beatrycze uczyła się zasad życia chrześcijańskiego oraz umiłowania Najświętszej Maryi Panny.
Modlitwa do Matki Bożej wniebowziętej
Pochodziła z wysokiego rodu i przebywała na dworze księżnej Izabeli Portugalskiej, przyszłej królowej. To u jej boku trafiła do Hiszpanii. Nie okazała się to, niestety, szczęśliwa historia, bo królowa uwięziła swoją dwórkę. Ponoć była nawet przetrzymywana w skrzyni przez trzy dni bez jedzenia i picia. To dramatyczne doświadczenie otworzyło jednak w życiu Beatrycze zupełnie nową perspektywę. W trakcie uwięzienia arystokratka miała objawienie Najświętszej Maryi Panny z Dzieciątkiem na ręku. Maryja poleciła jej utworzyć nowe zgromadzenie, Zakon Niepokalanego Poczęcia NMP.
Po uwolnieniu z więzienia Beatrycze opuściła dwór królewski i udała się do Toledo, gdzie znalazła schronienie u cysterek. Jej życie zmieniło się radykalnie. Z dworskiego, pełnego różnego rodzaju intryg choć też z pewnością różnorodnych atrakcji, stało się życiem w odosobnieniu i na modlitwie. Tak święta przeżyła około 30 lat.
Początkowo siostry żyły w oparciu o regułę cysterską. Ubierały się w odzienie, które Beatrycze zobaczyła w wizji Matki Bożej. I dzisiaj siostry noszą białe habity, szkaplerz a na ramionach błękitny płaszcz. Biel symbolizuje czystość duszy, a błękit oznacza Niepokalane Poczęcie. Siostry noszą też tradycyjny szkaplerz. Jest on elementem ubioru zakonnego, który przypomina formą ornat rzymski. Są to dwa sięgające do stóp płaty sukna z wycięciem na głowę. Jeden z nich opada na piersi, a drugi na plecy. W tradycji zakonnej początkowo szkaplerz chronił habit, jak fartuch. Z czasem wyrażał więź z Maryją i wskazywał na Jej szczególną opiekę.
Litania do Matki Bożej Królowej Pokoju
Beatrycze da Silva zmarła w Toledo 9 sierpnia 1490 roku i tam została pochowana. Spoczywa w klasztorze swojego zgromadzenia. Została beatyfikowana w 1926 roku, a kanonizowana w 1976 przez św. Pawła VI. Czczona jest jako patronka więźniów.
Zakon, który zapoczątkowała, w 1511 roku został związany z regułą franciszkańską. Współcześnie określa się go mianem – Koncepcjonistki Franciszkanki. Jest to nadal zgromadzenie o duchowości maryjnej, a siostry żyją w klauzurze. Modlitwa wstawiennicza to ich codzienne apostolstwo.
Skomentuj artykuł