Szymon – polski święty, zakonnik i kaznodzieja przyszedł na świat ok. roku 1438–40 w Lipnicy, nieopodal Bochni w Małopolsce. Kanonizował go Benedykt XVI w 2007 roku. Studiował na Akademii Krakowskiej. Był zdolny i pobożny. Jego życie i działalność była związana z Krakowem. Jest też jednym ze świętych patronów królewskiego grodu. Kościół wspomina go 18 lipca.
Szymon z Lipnicy stanął kiedyś przed sądem za nadużywanie imienia Jezus, ale kiedy proces się kończył, to sędziowie prosili go o modlitwę. Był tak skromy, że „gdy z posłuszeństwa przychodziło mu sprawować urząd przełożonego, poczytywał to za jeden z najcięższych krzyżów, jakie Bóg nań dopuszczał za jego grzechy i wzdychał za chwilą, gdy od tego będzie uwolniony” (Żywoty Świętych Pańskich na wszystkie dni roku - Katowice/Mikołów 1937r .). Wzorem średniowiecznych praktyk pokutnych pozwalał, by ciało raniła nie tylko włosienica, ale i kolczasty żelazny pas. Zamiast surowej klasztornej celi czasami wybierał dół na śmieci pełen robactwa i gnijących odpadków.
Imiona świętych - Szymon
Jego ojciec był niezbyt zamożnym piekarzem, który mógł wyłożyć zaledwie „jeden grosz”, stanowiący tylko czwartą cześć opłaty za edukację syna na wydziale nauk wyzwolonych (atrium) Akademii Krakowskiej.
I jak się później okazało warto było go posłać do szkół. Właśnie wtedy pobożny, bardzo zdolny młody żak prawdopodobnie mógł zapoznać się z naukami Jana Kapistrana – ucznia św. Bernardyna ze Sieny i płomiennego kaznodziei. Ten bowiem pojawił się na kilka miesięcy w Polsce na zaproszenie Kazimierza Jagiellończyka. Owocem jego pobytu było m.in. sprowadzenie do kraju nad Wisłą Zakonu Braci Mniejszych – obserwantów, zwanych bernardynami. Zgromadzenie to otworzyło swą furtę dla niejednego absolwenta krakowskiej uczelni – między innymi właśnie – Szymona z Lipnicy.
Modlitwa do św. Józefa o siły do pracy
On po roku od wstąpienia do nowicjatu złożył śluby zakonne. W 1460 roku otrzymał święcenia kapłańskie. Ponadto ukończył studia teologiczne i zaledwie po kilku latach otrzymał funkcję gwardiana konwentu w Tarnowie. Późnej pojawiły się kolejne obowiązki, np. urząd zakonnego kaznodziei.
Szymon z Lipnicy, którego życie i działalność są szczególnie związane z Krakowem (jest również patronem miasta) pojawił się także w miejscach i sytuacjach ważnych dla chrześcijaństwa, a i wyjątkowych dla bernardynów.
W 1472 roku wziął udział w uroczystościach przeniesienia relikwii św. Bernardyna do nowego kościoła wzniesionego ku jego czci w Akwilei. Był delegatem na kapitułę generalną zakonu w Pawii, z której wyruszył na pielgrzymkę do Ziemi Świętej.
Modlitwa Jana Pawła II o dar pokoju
A kiedy z niej powrócił niewiele mu już życia zostało… Przyszły święty, obdarowany charyzmatem życia ukrytego, wyjątkowym nabożeństwem do Najświętszego Sakramentu i Matki Bożej umartwiał się, głosił kazania i służył wiernym jako spowiednik. W 1482 roku rozszalała się w Krakowie przyniesiona z Węgier dżuma. Szymon nazwał ją „jubileuszem” czy też „miłościwym czasem”, bo była okazją do większego poświęcenia się dla innych. Wyruszył między cierpiących. Chodził po ulicach, udzielał sakramentów i prosił Boga, by pozwolił mu umrzeć.
Kto obchodzi imieniny 18 lipca? - sprawdź
W oktawę po święcie Nawiedzenia Matki Bożej, po wygłoszonym kazaniu na ciele mnicha pojawił się czerwony wrzód. Kolejnego dnia był już czarny, a po sześciu dniach – 18 lipca 1482 roku Szymon zmarł. Prosił, by go pochowano pod progiem kościoła klasztornego, ale został złożony w centralnym miejscu świątyni, pod ołtarzem. Dziś grób św. Szymona z Lipnicy znajduje się w bocznej kaplicy otoczony wotami – świadectwami wielu cudów. W ikonografii św. Szymon z Lipnicy przedstawiany jest jako głoszący kazanie.
Skomentuj artykuł