Męczennik za Solidarność – bł. ks. Jerzy Popiełuszko
Jerzy Popiełuszko był słabego zdrowia, ale to go uczyniło bardziej wrażliwym na potrzeby innych. Został kapelanem środowisk medycznych. Przez "opatrznościowy przypadek" stał się kapelanem ludzi pracy i rodzących się wolnych związków zawodowych ‘Solidarność’. Doświadczał szykanowania i prześladowań ze strony komunistycznych władz Polski. Zginął jako męczennik zamordowany rękami funkcjonariuszy Ministerstwa Spraw Wewnętrznych. 19 października Kościół wspomina błogosławionego księdza Jerzego Popiełuszkę. Wielu z nas ma jeszcze w pamięci te ponure czasy najnowszej historii Polski, ale nasz patron jest znakiem, że "nic nas nie może odłączyć od Boga".
Urodził się 14 września 1947 roku w podlaskiej wsi Okopy, w parafii Suchowola. Dwa dni później tam został ochrzczony i nadano mu imię Alfons, na cześć jego stryja. Dopiero w czasach seminaryjnych zmienił imię na Jerzy Aleksander. Do szkoły podstawowej i do Liceum Ogólnokształcącego uczęszczał w Suchowoli. Tam też zdał maturę w roku 1965.
Cud za wstawiennictwem ks. Jerzego
Odebrawszy świadectwo maturalne, zgłosił się do warszawskiego seminarium św. Jana Chrzciciela. Podczas studiów seminaryjnych odbył zasadniczą służbę wojskową w specjalnej jednostce dla kleryków w Bartoszycach. W jej trakcie wsławił się między innymi tym, że nie pozwolił sobie odebrać medalika i różańca.
Po powrocie z wojska kontynuował studia seminaryjne. Poważnie się też rozchorował. Poddał się operacji na tarczycę, leczył się także na serce. W kwietniu roku 1970 sytuacja była na tyle poważna, że jego koledzy całą noc modlili się w jego intencji.
Modlitwa do św. Rity w cierpieniu
Święcenia kapłańskie przyjął w roku 1972 z rąk kardynała Stefana Wyszyńskiego. Najpierw pracował w Ząbkach koło Warszawy, następnie w Warszawie – Aninie. Potem, w 1978 roku został przeniesiony do parafii Dzieciątka Jezus w Warszawie Żoliborzu. W następnym roku został przeznaczony do duszpasterstwa przy kościele akademickim św. Anny, gdzie był duszpasterzem studentów medycyny i diecezjalnym duszpasterzem środowisk medycznych. Od maja 1980 roku mieszkał i pracował jako duszpasterz środowisk medycznych w parafii św. Stanisława Kostki na warszawskim Żoliborzu.
W sierpniu 1980 roku, trochę przypadkowo, bo był pierwszym napotkanym kapłanem z parafii, został poproszony o odprawienie Mszy św. dla strajkujących robotników w Hucie Warszawa. Zgodził się i tak zaczęło się nowe wyzwanie, jakiemu się poświęcił całym sercem, duszpasterzowanie ludziom pracy. Od końca lutego 1982 roku, organizował w parafii, w ostatnie niedziele miesiąca, tak zwane "Msze św. za Ojczyznę".
Modlitwa Jana Pawła II o uwolnienie świata od wszelkiego zła
W swoich kazaniach był obrońcą godności człowieka, apelował o poszanowanie prawa do wolności, o sprawiedliwość, miłość i prawdę. Bardzo mocno podkreślał, że "zło należy zwyciężać dobrem". Był wielokrotnie szykanowany przez urzędy państwowe i pomawiany w reżimowych mediach.
Kiedy 19 października 1984 roku wracał z Bydgoszczy do Warszawy, został uprowadzony przez funkcjonariuszy MSW. Był przez nich wielokrotnie bity do nieprzytomności. Związany został tak, że pętla na szyi zaciskała się, ilekroć chciał wyprostować nogi. W końcu oprawcy, worek z ciałem ks. Jerzego, obciążony kamieniami, wrzucili do wody na tamie we Włocławku. Niewykluczone, że w chwili wrzucenia do wody ksiądz jeszcze żył.
Bł. ks. Jerzy Popiełuszko - niewygodny święty
Po kilku dniach jego ciało zostało wydobyte. Pochowany został w grobie przy parafii św. Stanisława Kostki w Warszawie. Beatyfikowany został w 2010 roku za papieża Benedykta XVI.
Skomentuj artykuł