Adjutor

Imię pochodzenia łacińskiego. Jest to genetycznie cognomen Adiutor 'pomocnik, towarzysz, świadek, wspólnik, urzędnik, drugorzędna osoba na scenie'.

W Polsce brak poświadczeń jego występowania.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Adiutor, fr. Adjuteur, Ayoutre.

Święci o tym imieniu nie są liczni. Męczennik afrykański, prawdopodobnie biskup, który zginął w czasie prześladowania wandalskiego, jest nie do rozpoznania. Pozostaje

Adjutor (Ayoutre) z Vernon. Urodził się w rodzinie panów na Vernon. Będąc jeszcze bardzo młodym, wyruszył na wyprawę krzyżową. Pod Antiochią znalazł się w poważnej opresji. Potem pod Jerozolimą dostał się do niewoli saraceńskiej. Wiele w niej wycierpiał. Wolność odzyskać miał w sposób cudowny. W Tiron poprosił potem o habit i tamtejszemu opactwu zapisał wszystkie swoje dobra. Po 12 latach życia klasztornego upoważniono go do zamieszkania w pustelni. Zmarł przed 12 kwietnia 1132 r. Wspominany 30 kwietnia, uznany został za patrona wielu miast oraz orędownika w zbiorowych nieszczęściach: w epidemiach, pożarach itp.