Alruna

Jest to żeńskie imię pochodzenia germańskiego; występuje w formach: Alrun i Alruna. Pochodzi ze skrócenia imienia Adalrun / Adelrune. W pierwszym członie imienia zawarty jest element adal- / edel- 'szlachetny, wspaniały', a w drugim -runa 'tajemnica, wiedza tajemna'.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Alruna, niem. Alrun, Alruna, Adalrun, Adalruna.

Alruna, nazywana też Aluiną, żyła w XI stuleciu. Wywodziła się ex illustri prosapia Chambensium. Pochowano ją w opactwie Niederaltaich. Vita (BHL 312), sporządzone przez mnicha z tego opactwa w XIII w., nie zawiera niczego poza pobożnymi ogólnikami. Święta wspominana jest 27 stycznia.