Amabilis

Imię pochodzenia łacińskiego, genetycznie cognomen rzymskie Amabilis (tak dla kobiety, jak i mężczyzny) o znaczeniu 'godny kochania, miły'. Często spotykamy je w inskrypcjach starochrześcijańskich.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Amabilis, ang. Amabel, Amabella, wł. Amabile.

Odnajdujemy pod tym imieniem dwóch świętych oraz jedną świętą. Ta ostatnia nie jest jednak dostatecznie rozpoznana, toteż tutaj ją pominiemy.

Amabilis, męczennik. Należał do trzydziestodwuosobowej grupy męczenników afrykańskich. Martyrologium Hieronimiańskie, z którego czerpiemy wiadomości o nich, nie precyzuje ani miejsca, ani rocznej daty ich męczeństwa. To tylko wiadomo, że ponieśli je 20 lipca.

Amabilis z Riom. Wspomina o nim Grzegorz z Tours w swym hagiograficznym dziełku De gloria confessorum (BHL 319). Jego grób w Riom był odwiedzany przez licznych pielgrzymów i uświetniony wielu nadzwyczajnymi łaskami. Nie posiadamy niestety wiarygodnego Żywota, a ten, który powstał w XI w. (BHL 318), nie przedstawia większej wartości. Był zapewne gorliwym kapłanem. Miał też zbudować w Riom kościół pod wezwaniem św. Benigna. Umarł 1 listopada około r. 475.