Arduin (Harduin)

Jest to dwuczłonowe imię złożone pochodzenia germańskiego. Jako człon pierwszy występuje element art- / hart- / ard- / hard 'mocny, silny, ciężki', a jako człon drugi -win 'przyjaciel'. Całość można rozumieć jako 'mocny, silny przyjaciel'. W krajach romańskich jest też żeńska forma tego imienia Harduina / Arduina.

Z Polski brak poświadczeń tego imienia.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Arduinus, Harduinus, fr. Arduin, Harduin, niem. Hartwin, wł. Arduino.

Jeśli z tym imieniem wolno utożsamiać blisko- brzmiące Harduin, wolno też sądzić, że w rocznikach kościelnych znajduje się trzech świętych, którzy je nosili. Jeden z nich jest pod wieloma względami kontrowersyjny i tego tu pominiemy. Nieco miejsca rezerwujemy dla dwóch pozostałych:

Arduin (Harduin) z Saint-Waudrille. W tym właśnie opactwie był mnichem, ale przez dłuższy czas żył tam jako pustelnik przy kaplicy Św. Saturnina. Mimo to pielgrzymował do Rzymu. Nade wszystko zasłynął jako sprawny kopista. W produkowaniu minuskuły karolińskiej był ponoć prawdziwym wirtuozem. Jeszcze wielki Mabillon w swym studium Inquisitio de cursu gallicano będzie go stawiał za wzór w tym przedmiocie. Zmarł w r. 811. Wspomniano go 20 kwietnia lub 12 lipca.

Arduin z Rimini. Towarzyszył kapłanowi Weneriuszowi, który obsługiwał w tym mieście kościół pod wezwaniem św. Grzegorza. Potem biskup Hubert wyświęcił go na kapłana. Piotr Damiani wspomina o tym w swym Liber gratissimus, ponieważ biskup splamił się występkiem symonii. Jego następca Hubert II donosił św. Piotrowi, że Arduin do końca życia codziennie odprawiał mszę św. Sława jego świętości sprawiła, że przybywali doń ludzie spragnieni porady lub pociechy. Nie szczędził przy tym reprymend, przy czym nie oglądał się na dostojeństwo petenta. Razem z Weneriuszem przebywał potem w klasztorze Św. Gaudentego. Zmarł 15 sierpnia 1009 r.