Auria

Imię żeńskie pochodzenia łacińskiego, formalnie gentilicium jednego z najstarszych rodów rzymskich. Podstawę znaczeniową stanowi wyraz aurum 'złoto'. W użyciu było cognomen pochodne od gentilicium Aurius (Auria dla kobiety) - Aurianus.

Odpowiedniki obcojęz. łac. Auria.

Auria (Oria) była dziewicą, żyjącą w rekluzji przy opactwie Św. Emiliana (San Milan de la Cogolla), w Królestwie Kastylii. Pochowano ją obok matki, Amunny, którą lud także czcił jako świętą. Żywot, który miał rzekomo zredagować po łacinie ktoś ze współczesnych, znany jest jedynie z dowolnej późnej przeróbki hiszpańskiej. Istnieje także wierszowana przeróbka, dokonana przez Gonzaleza z Barceo (XIII w.). Przy tym wszystkim trudno ustalić chronologię życia świętej. Na podstawie słabej przesłanki przypuszcza się, że zmarła 11 marca 1070 r. Żywot szeroko relacjonuje wizje, których święta doznawała.