Autariusz

Imię męskie pochodzenia łacińskiego, genetycznie cognomen utworzone od nazwy jednego z plemion iliryjskich Autariatae. Pierwotne znaczenie nazwy plemiennej niepewne. Może też być imieniem germańskim złożonym z elementów: aut - alt 'stary, dawny' i -har / -her 'wojsko'.

W Polsce nie używane.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Autarius, Autharius, fr. Autaire, Authaire.

Autariusz. Na widowni dziejowej pojawia się jako ojciec Adona, Dadona i Radona, z których drugi, przyszły biskup Rouen, urodził się około r. 600. Był zapewne jednym z zamożnych Franków, którego włości rozrzucone były po całym kraju. Nie wydaje się jednak, żeby zajmował jakiekolwiek stanowisko na dworach Merowingów. W r. 610 spotykamy całą rodzinę w Ussy-sur-Marne, gdzie Autariusz i jego żona Aiga użyczają gościny św. Kolumbanowi. Kiedy zmarł, nie wiadomo. Wspominano go jako świętego w dniu 26 kwietnia. Czczono zwłaszcza w opactwie Saint-Ouen w Rouen. Razem z nim czczono tam zresztą jako świętych jego małżonkę i synów.