Barsanufiusz

Jest to imię egipskie (koptyjskie) utworzone od rdzenia -snf- 'krew'. Forma Barsanufiusz jest spolonizowaną postacią łacińskiego Barsanuphius, a to zaś z greckiego Barsanuphios. W piśmiennictwie koptyjskim pojawiają się formy oboczne tego imienia: Ourshonoupha, Warshanoupha. Znaczenie imienia niepewne, może 'nowy męczennik'.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Barsanuphius, gr. Barsanuphios, ang. Barsanuphius, ros. Barsanufij, Warsanufij.

W historii kościelnej pojawia się co najmniej dwóch świętych egipskich tego imienia. Ale występują tam także Barsanufiusze, którzy sprzyjali monofizytyzmowi. Jednych odróżnić należy od drugich. Tu zwięźle o tym tylko, który był niewątpliwie najsłynniejszym:

Barsanufiusz (Barsanuphios, Barsanorius), mnich egipski. Urodził się w V stuleciu, a zmarł około r. 540. Był mnichem w klasztorze Seridosa w pobliżu Gazy, ale żył tam w ścisłej rekluzji. Ze światem komunikował się jedynie za pośrednictwem przełożonego. Mimo to utrzymywał kontakty z wielu wybitnymi przedstawicielami rozwijającego się życia zakonnego. Do jego duchowych uczniów zaliczali się tacy asceci, jak: św. Doroteusz, znany szeroko na Wschodzie, oraz św. Dozyteusz, uczeń poprzedniego. Barsanufiusz napisał około 450 listów, w nich zaś zawarł wiele pouczeń duchownych, także uwagi skierowane przeciw orygenistom. Wszystko to zebrał Jan zwany Prorokiem, który był już ihumenem klasztoru Merosaba, ale opuścił to stanowisko, aby być w pobliżu Barsanufiusza. Tę literacką spuściznę wydał Nikodem, mnich z Athosu, po raz pierwszy wydrukowano zaś w Wenecji w r. 1816. Barsanufiusza wspominano w dniu 6 lutego.