Bazylides

Jest to imię pochodzenia greckiego, genetycznie patronimicum utworzone od imienia Basílios (zob. BAZYLI). Basílides to 'syn Bazylego' (Basiliosa). Takie imię nosił znany z epoki patrystycznej jeden z teoretyków gnozy.

W Polsce znane tylko badaczom literatury patrystycznej.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Basilides, gr. Basileíd-s, Basilíd-s.

W martyrologiach doliczyć się można dziesięciu Bazylidesów. Wszyscy są członkami liczniejszych grup chrześcijan, umęczonych lub jako męczennicy - ofiary tego samego prześladowania - wspominanych razem i znanych niemal tylko z imienia. Tu o dwóch takich grupach:

Bazylides, Cyryn, Nabor i Nazariusz to męczennicy, wspominani w Martyrologium Hieronimiańskim pod dniem 12 czerwca, a zapewne także po raz wtóry pod dniem 10. tego miesiąca; dwa, niemal sąsiadujące ze sobą wspomnienia zawierają elementy identyczne. Mało natomiast wiarygodne wydaje się dodanie do imienia Bazylidesa innych imion. Tym mniej na zaufanie zasługuje Passio (BHL 1018-1020), owoc wyobraźni późnych hagiografów.

Bazylides, Potamiena, Marcella i towarzysze. O męczeństwie tych wyznawców aleksandryjskich informuje nas w swej Historii Euzebiusz z Cezarei. Sam Bazylides miał być żołnierzem. On to na miejsce kaźni wiódł innych wyznawców. Gdy potem ukazała mu się we śnie Potamiena, odmówił złożenia przysięgi wojskowej i zadeklarował się jako chrześcijanin. Skazano go wtedy i ścięto. Prześladowanie miało miejsce za rządów Septymiusza Sewera (193-211). W Martyrologium Rzymskim Bazylides wspominany jest w dniu 30 czerwca.