Bowa

Imię to możemy interpretować dwojako. Możemy je wyprowadzać z języków germańskich i uważać za żeńską formę germańskiego imienia męskiego Bowo (niem. Bube) 'chłopiec'. Można je też uważać za imię celtyckie, znaczeniowo związane z irlandzkim báu, bó 'krowa'.

W Polsce imię nie używane.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Bova.

Bowa i Doda. Bowa żyła w drugiej połowie VII stulecia. Była mniszką, a potem ksienią klasztoru Św. Piotra w Reims. Doda natomiast, rzekomo siostrzenica poprzedniej, miała być z nią związana szczególnymi więzami duchowej przyjaźni. Wątpliwe jest pokrewieństwo ze św. Balderykiem z Montfaucon. Legendarne wątki zawdzięczamy późnej Vita (BHL 1435), sporządzonej przez mniszki w X stuleciu. Wspomnienie przypadało 24 kwietnia.