Celsus

Jest to znane cognomen rzymskie: Celsus 'ten, który powinien zostać podwyższony'. Z dziejów starożytnych znamy to imię ze słynnej rozprawy Orygenesa Przeciw Celsusowi. Może to być też zlatynizowana postać celtyckiego imienia CELLACH, Kellach.

W Polsce imię znane badaczom dziejów wczesnego chrześcijaństwa.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Celsus, ang. Cellach, fr. Celse, wł. Celso.

W literaturze hagiograficznej spotykamy ośmiu świętych, którzy nosili to imię. Po największej części są to postacie bardzo słabo rozpoznane w czasie i przestrzeni. Tu kilka słów poświęcimy wyłącznie jednemu. Drugiego odnaleźć można pod hasłem Nazariusz i C.

Celsus (Celsius, Celius), biskup Vercelli. Wedle epitafium, które się zachowało do dnia dzisiejszego, urodził się w r. 611. Zmarł zaś 13 kwietnia około r. 660. Miał być 28. biskupem tego miasta. Niektórzy chcieli nieco przesunąć czas jego pontyfikatu, ale nie znajduje to uzasadnienia w źródłach. Zresztą nic o nim poza tym nie wiemy.