Chrodegang (Godegrand)

Jest to imię pochodzenia germańskiego, z grupy imion dwuczłonowych. Jako człon pierwszy występuje element hroth- (ruod, rod) 'sławny, wspaniały', a jako drugi -gang 'krok, chód'. Godegrand jest formą zromanizowaną przez metatezę (przestawienie głosek) Chodegrang i skojarzenie pierwszej części z romańską wymową łac. gaude 'raduj się', a drugiej z romańskim grand 'wielki'. Asocjacja z franc. godet jest późna.

W Polsce nigdy się nie upowszechniło.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Chrodegangus, Rodegangus, fr. Godegrand, niem. Chrodegang.

Literatura kościelna zna dwóch świętych tego imienia. Prezentujemy tu obydwóch, bo jeden w rozwoju dyscypliny kościelnej odegrał rolę niepoślednią, natomiast drugi czczony był osobliwie: wypełnionymi pucharami.

Chrodegang, biskup Metzu. Urodził się około r. 715 w Hasbain, w pobliżu Li-ge. Wykształcenie otrzymał w opactwie Saint-Trond. Był potem referendarzem na dworze Karola Młota, a następnie notariuszem Karlomana. Gdy w Metzu zmarł biskup Sigisbald (741), Karloman wysunął go na opustoszałą stolicę. Okazał się biskupem pełnym pobożności, sprawnym we władaniu piórem. Przede wszystkim kontynuował dzieło reformy, zapoczątkowanej przez św. Bonifacego. Na synodach, w których uczestniczył, stawał się osobistością pierwszoplanową. Żywy kontakt utrzymywał z Rzymem. W r. 753 posłował z ramienia Pepina do Stefana II. Z papieżem wrócił potem do Francji, ten zaś w Saint-Denis koronował Pepina i jego synów. Do Metzu wprowadził Chrodegang śpiew gregoriański i inne zwyczaje rzymskie. Po śmierci Bonifacego otrzymał od papieża paliusz i godność arcybiskupią. W Gorze pod Metzem wybudował dwa kościoły, przy czym jeden z nich stał się kościołem opactwa, później bardzo sławnego. Swym kanonikom narzucił życie wspólne i w tym celu ułożył dla nich regułę, która miała później obowiązywać w całym państwie frankońskim. Zmarł 6 marca 766 r.

Chrodegang (Godegrand), biskup Séez. Żył w VIII stuleciu. Dla wielu zalet powołano go na stolicę w Séez, ale po pewnym czasie powierzył administrowanie diecezją swemu krewnemu Chrodebertowi, sam zaś udał się z pielgrzymką do Rzymu. Chrodebert nie okazał się godnym tak wielkiego zaufania. Dobra kościelne roztrwonił, potem zaś kazał się obrać w miejsce nieobecnego. Tymczasem Chrodegang wrócił po siedmiu latach. Najpierw odwiedził swą siostrę Oportunę, która była ksienią klasztoru. Gdy potem udawał się do Almen-ches, napadli go siepacze uzurpatora i zamordowali. Siostra pogrzebała go w swym klasztorze. Zabitego otoczyła rychło spontaniczna cześć wiernych. Potem był on także bardzo popularny w Paryżu. Za swego patrona obrali go w końcu pijacy, którzy powoływali się na to, że gwarowa forma imienia świętego, Godegrand, to tyle co godet grand, czyli duży puchar. Wspomnienie obchodzono 3 września.