Donacjan

Jest to imię pochodzenia łacińskiego, utworzone od imienia Donat (Donatus). Pierwotnie łac. Donatianus to 'syn Donata (Donatusa)'. Imię Donat utworzone jest od imiesłowu biernego czasu przeszłego czasownika dono, -avi, -atum 'dawać' i zawiera wskazówkę, że rodzice uważali dziecko za dar Boga.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Donatianus, fr. Donatien.

Święci, którzy rozsławili to imię, są przedstawicielami chrześcijańskiej starożytności. Nie jest ich wielu. Bibliotheca Sanctorum zestawiła sześciu. Tutaj przedstawimy tylko jednego z nich, nie rozdzielając go jednak od świętego, z którym złączony był węzłami krwi i wspólnotą męczeństwa.

Donacjan i Rogacjan, męczennicy z Nantes. Nazywano ich także -dziećmi nantejskimi-, ponieważ śmierć ponieśli w bardzo młodym wieku. Byli braćmi. Starszy, Donacjan, otrzymał już chrzest, natomiast Rogacjan był dopiero katechumenem. W tajniki wiary wprowadzał ich bodaj brat. Zresztą nie znamy żadnych innych szczegółów ich życia i śmierci. Mówi wprawdzie wiele o nich Passio, ale jest zbyt późna i mało wiarygodna, toteż trudno wyłuskać z niej ziarna historycznej prawdy. Nie wiemy nawet, kiedy ci męczennicy zginęli. Passio mówi o prześladowaniu za Dioklecjana i Maksyma. Jest to mało prawdopodobne. Badacze są dziś skłonni przyjąć datę wcześniejszą (około połowy III w.), zaproponowaną przez uczonego wielkiej miary, L. Duchesne'a. Święto, w Nantes bardzo uroczyste, przypada 24 maja - w dzień, który Martyrologium Rzymskie przejęło z Hieronimiańskiego.