Dytmar

W Polsce występuje rzadko (na Śląsku). Od niego pochodzi nazwa miejscowa Dziećmarowice.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Dytmarus, Ditmarus, Theodemarus, niem. Dietmar, Dittmar, Dittmer, Thietmar, Diemo, Thiemo, Tim, Timmo.

Imię identyfikowano z Tetmarem i Theodemarem, ale także z Dutmarem, Thietmarem i Tymonem (Thiemonem). Przy takiej płynności trudno nawet w przybliżeniu ustalać, czy i ile razy pojawiało się ono w literaturze hagiograficznej. Tu w każdym razie kilka słów poświęcimy jednemu:

Dytmar z Neumünsteru. Był towarzyszem św. Wicelina. Współpracował z nim w ewangelizowaniu plemion słowiańskich, zamieszkujących teren dzisiejszego Holsteinu. Gdy Wicelin ufundował klasztor w Neumünsterze, osiadł tam i żył pobożnie jako mnich augustiański lub norbertanin. Zasłynął szczególnie z łagodności i miłosierdzia względem ubogich i cierpiących. Zmarł w r. 1152. Wspomnienie obchodzono w dniu 17 maja.