Ewermod

Imię pochodzenia germańskiego, złożone z elementów: ewer- / eber- / ebur- 'odyniec, dzik, wieprz' i -mod 'duch, umysł, rozum'.

W Polsce nie używane.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Evermodus, Ebermodus, fr. Evermoud, Evremoud, Ebremoud, niem. Ebermut, Ebermot.

Ewermod, biskup Ratzenburga. Pochodził z Walonii. Gdy św. Norbert głosił kazania w Cambrai, przylgnął do niego i odtąd był mu wiernym towarzyszem. Z nim razem głosił nauki w Antwerpii. Potem z nim także podążył do Magdeburga. Był tam w dziele reformy, przeprowadzanej przez Norberta, jego prawą ręką. Pracował również w klasztorach w Gottesgnaden i u Najśw. Marii Panny w Magdeburgu. W r. 1154 powołano go na nowo utworzone biskupstwo w Ratzenburgu. Okazał się organizatorem sprawnym i pasterzem pełnym gorliwości. Mówiono, że działał też w Holsztynie i w Norwegii, ale to rzecz wątpliwa. Nazywano go ponadto Saxoniae lumen oraz Wendorum apostulus. Zmarł 17 lutego 1178 r. Jego kult zaaprobował w r. 1728 Benedykt XIII.