Fabiusz

Imię pochodzenia łacińskiego, genetycznie gentilicium (imię rodowe) jednego z najznamienitszych rodów rzymskich. Nazwa rodu Fabia (dla rodzaju męskiego Fabius) pochodzi od wyrazu pospolitego faba, -ae 'bób'. Od gentilicium Fabius / Favius utworzono cognomen Fabiolus / Faviolus.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Fabius, ang. Fabius, fr. Fabius, hiszp., wł. Fabio, niem. Fabius, ros. Fawij, węg. Fábiusz.

W martyrologiach odnaleźć można trzech męczenników tego imienia. Najlepiej rozpoznanym jest niewątpliwie

Fabiusz z Cezarei w Mauretanii. Zginął w r. 303 lub następnym. W czasie obrad (concilium) w prowincji odmówił noszenia oznak cesarskich. Wtrącono go wówczas do więzienia, a następnie dwukrotnie przesłuchiwano. Śmiało wyznawał Chrystusa. Skazano go za to na ścięcie. Wspomnienie przypadało 31 lipca.