Ferucjusz

Jest to imię pochodzenia łacińskiego, pierwotnie cognomen powstałe na podstawie wyrazu pospolitego ferrum, -i 'żelazo, broń, miecz, topór' lub ferreus 'żelazny, mocny, nieugięty, okrutny'.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Ferrucius, fr. Ferjeux, Fargeau.

Ferucjusz, męczennik moguncki. Inskrypcja z IV stulecia przechowała pamięć żołnierza, który zginął za wiarę w czasie prześladowania Dioklecjańskiego. Stała się owa inskrypcja natchnieniem dla późnej Passio (BHL 2914), zredagowanej przez Meginharda z Fuldy. Arcybiskup Lullus z Moguncji przeniósł w r. 778 relikwie do opactwa w Bleidenstadcie. Później powróciły one do Moguncji, gdzie zaginęły w czasie zamieszek wywołanych rewolucją francuską. Wspomnienie obchodzono 28 października.